Usprawnianie f cji percepcyjno motorycznych2

Jednocześie opanowuje pracę narzędziem pisarskim, tzn. wywieranie odpowiedniego nacisku ręki oraz sprawne, elastyczne manipulowanie nim.

Technika ta przede wszystkim jest do wyrabiania koordynacji wzroko-wo-ruchowej, uczenia elementarnych form rysowania oraz pośredniczy w przygotowywaniu materiału ćwiczeniowego dla innego rodzaju zajęć.

Podczas przekalkowywania dziecko:

- odwzorować może różne figury, ornamenty, wzory liter,

- ćwiczy wprawne ruchy graficzne,

- usprawnia procesy analityczno-syntetyczno-wzrokowo-ruchowe,

- tworzy różne kompozycje do malowania, wycinania, naklejania.

Kreskowanie i punktowanie to ćwiczenia podnoszące precyzję ruchów ręki przez wykonywanie drobnych znaczków graficznych na określonej płaszczyźnie małej, większej lub dużej. Kreski lub kropki stawia się w określonym porządku od strony lewej ku prawej, zachowując jednakową wielkość, zagęszczenie, pochylenie.

Za pomocą kreskowania lub kropkowania wypełnia się kontury otrzymane przy stemplowaniu, obrysowywaniu szablonów. Używa się do kreskowania pióra i tuszu, kolorowych pisaków, kredek, długopisu, ołówka. W zależności od doboru narzędzi wykonanie ćwiczenia będzie łatwiejsze lub trudniejsze, bardziej lub mniej efektowne.

Malowanie przy pomocy farb, kolorowego tuszu lub atramentu różnych powierzchni konturowych, swobodne wypowiedzi plastyczne na tematy dowolne lub określone, pisanie liter.

Posługując się pędzlami różnej grubości i różnego kształtu dziecko może wykonywać obszerne, swobobne, płynne, rytmiczne ruchy. Wykonywanie ich nie sprawia specjalnych trudności, gdyż operowanie pędzlem jest lekkie. A zatem wyrażenie swoich potrzeb plastycznych nie napotyka na jakieś specjalne ograniczenia.

Oprócz malowania pędzlem dziecko może pisać patykiem po zaciągniętej farbą klejową powierzchni kartki papieru.

Rysowanie kredkami świecowymi i w oprawie drewnianej. Rysowanie kredkami pozwala przedstawić barwnie różne wypowiedzi plastyczne oraz pokolorować obrazki konturowe. Stosując kredki świecowe dziecko może założyć szeroko powierzchnię barwą danej kredki, gdyż przykłada ją całą długością.

Kredkami w oprawie uzyskuje linie cienkie, kolorowanie wymaga dużej precyzji ręki, aby uzyskać ciekawy efekt pracy.

Malując lub rysując farbami, tuszem, kredkami, kredą kolorową, węglem rysunkowym uzyskuje się:

- zamalowywanie dużych powierzchni tworząc układy pasowe, szlaki, motywy dekoracyjne, obrazy tematyczne (wykonane zespołowo), afisze, plakaty,

- zamalowywanie małych powierzchni konturowych - gotowych obrazków, uzyskanych przez stemplowanie, obrysowywanie szablonów,

- samodzielne wypowiedzi plastyczne na tematy dowolne i określone.

Rysowanie i malowanie:

- podnosi sprawność manualną, orientację przestrzenną, koordynację wzroko-wo-ruchową,

- rozwija wyobraźnię przestrzenną, pamięć wzrokową, zdolność wnikliwej obserwacji, zainteresowania twórczością plastyczną,

- oddziaływuje terapeutycznie na całą osobowość dziecka.

Lepienie z gliny i plasteliny pomaga usprawniać zręczność rąk, szybkość i koordynację ruchów, wpływa na kształcenie wyobraźni przestrzennej, koordynacji wzrokowo-ruchowej i orientacji przestrzennej, pamięci wzrokowej. Wdraża do myślenia twórczego, planowania, kontrolowania i korygowania wytworów własnej pracy. Walor terapeutyczny to ten, że technika ta rzadko stosowana jest w szkole, co stanowi o jej atrakcyjności, a samo tworzywo łatwo daje się modelować, dzięki czemu usunąć można wszelkie ślady niepowodzenia.

Lepienie z gliny lub plasteliny przewidzieć można:

- w celu tworzenia prostych, pojedynczych przedmiotów, wzorów szlaczków, liter i wyrazów,

- w celu tworzenia scenek rodzajowych typu zagroda chłopska, ruch uliczny, olimpiada sportowa,

- do wykonania przedmiotów zdobniczych: korale, broszki, wisiory.

Wycinanki - wymagają sprawnego posługiwania się nożyczkami wzdłuż linii prostych, łamanych, falistych na odcinkach długich i bardzo krótkich. W trakcie wycinania dziecko koncentruje uwagę. Stara się wykonywać zborne ruchy pod kontrolą wzroku.

Wycinanki uwzględniać powinny:

- ćwiczenia bardzo proste łatwych figur i przedmiotów z papieru i tkanin,

- wycinanie z papieru serwetek i dekoracyjnych ornamentów, a z tkanin różnorodnych elementów do towrzenia tematycznych kompozycji, uzupełnieniem będą nici, ścinki futerka, wełny. „Zuchy” M. Wardęcki str. 246.

Wydzieranki - formy wydzierane są wprost z papieru, bez uprzedniego szkicowania ołówkiem. Wymagają zatem zaplanowania działania, uaktywnienia wyobraźni twórczej i odtwórczej w celu kontrolowania powstającej pracy. Techniczne wykonanie uzależnione jest od precyzji ruchów rąk, tzn. umiejętności darcia papieru, aby uzyskać właściwe kształty i wielkość odrywanych kawałków.