0268

278    10. Władza wykonawcza

gabinetu S. Berlusconiego z lat 2001-2005 we Włoszech, J.P. Balkenende w latach 2002-2003 w Holandii i austriackiego gabinetu W. Schiissela z lat 2000-2002. W Europie Środkowej i Wschodniej synkretycznymi koalicjami były z kolei takie wyborcze alianse, jak polska AWS, bułgarskie Zjednoczone Siły Demokratyczne czy Konwencja Demokratyczna Rumunii oraz niektóre gabinety w Polsce, Słowacji, Bułgarii, Litwie, Łotwie i Rumunii. Ma to istotne znaczenie dla trwałości gabinetu: koalicje synkretyczne są bowiem wrażliwe na pogłębiające się różnice w stanowiskach głównych partnerów wobec nierozwiązanych problemów społecznych.

Analiza gabinetów formowanych bezpośrednio w wyniku wyborów, wskazuje, że najczęstszym wariantem jest koalicyjny gabinet większościowy. Wynika to z jednej strony z fragmentaryzacji systemów partyjnych, z drugiej zaś ze strategii partii politycznych, dążących do udziału w rządzie, dysponującym solidnym zapleczem parlamentarnym. W Europie Zachodniej, z wyjątkiem krajów skandynawskich i - ostatnio - Austrii, Holandii i Włoch, koalicje mniejszościowe pojawiają się na ogół w trakcie kadencji, jako efekt konfliktów międzypartyjnych. Na

Tabela 23. Typy rządów tworzonych po wyborach parlamentarnych w Europie Zachodniej w latach 1990-2005

Kraj	Liczba elekcji	Gabinet jednopartyjny większościowy	Koalicja większo ściowa	Gabinet Jednopartyjny mniejszościowy	— Koalicja mniejszo ściowa
Austria	5		3		2
Belgia	4		4
Dania	4				4
Finlandia	4		4		l|
Francja	3		3
Grecja	4	4
Hiszpania	4	1		3
Holandia	4		4
Irlandia	3		2		1
Islandia	4		4
Luksemburg	3		3
Malta	4	4
Niemcy	4		4
Norwegia	3			1	3
Portugalia	5	2	1	2
Szwajcaria	4		4
Szwecja	4		1	3
Wielka Brytania	4	4
Wiochy	4		3		1
Ogółem	74	15	40	9	11

Żródio: T. Goduń, M. Cygnarowski. S. Dudek, P. Iwanlszczuk. Leksykon systemów politycznych, Dom Wydawniczy Elipsa. Warszawa 2003. passim: www.parties-andelections.de; www.terra.es/personal2/monolitk/00europa.htni