AnalizaFinansowaTeoriaPrakty#9

Kierunki i sposoby analizy wyników finansowych

D, = docelowy wskaźnik dywidendyx xzysk netto na 1 akcję w okresie badanym (EPS_{)

Natomiast zmiana wielkości dywidendy równa się:

R = D, — D₀ = docelowy wskaźnik dywidendyx EPS_t - D_a

Ponieważ akcjonariusze oczekują stałego wzrostu dywidend, stąd też model przybiera następującą postać:

R = D, - D_(l = stopa zmiany dywidendyx docelowa zmiana = stopa zmiany dywidendyx (docelowy wskaźnik dywidendyx EPS_{ - £>₀ )

gdzie:

D - dywidenda w okresie bazowym 0 lub badanym 1

EPS - zysk netto na jedną akcję.

Z danych zawartych w analitycznym rachunku zysków i strat Spółki Akcyjnej „Alfa” (tabela 11) wynika, że wypracowany zysk netto był przede wszystkim reinweslowany. Walne zgromadzenie akcjonariuszy podejmowało decyzje o minimalnych kwotach dywidendy. W najbliższych lalach na wypłatę dywidend przeznaczona będzie tylko nadwyżka zysków ponad wielkości planowane. Takie rozwiązanie w zakresie podziału zysku wynika z podjętego programu inwestycyjnego i przyjętych sposobów jego finansowania.

Analiza podziału zysku i polityki dywidendowej stanowi ostatni element przyczynowej analizy wyniku finansowego według elementów obliczeniowych. Ten sposób oceny nie zaspokaja jednak potrzeb w zakresie sterowania zyskiem, stąd też istnieje uzasadniona konieczność poszukiwania innych podejść do tego typu analizy, zwłaszcza że wynik finansowy i określające jego wielkość elementy obliczeniowe stanowią doskonały pomost między wynikami finansowymi a wskaźnikami nie-finansowymi.

6.6. Analiza wyniku finansowego w powiązaniu z oceną efektywności gospodarowania czynnikami produkcji

Przy analizie wyniku finansowego można zastosować zupełnie inny sposób podejścia do jego oceny, łącząc ją z analizą wykorzystania czynników produkcji (metoda czynnikowa), tj. z określonymi wskaźnikami jakościowymi, np. produktywności majątku, zyskowności (rentowności) majątku, rentowności sprzedaży.

239