CCF20090514023

CCF20090514023



150


II. Struktura nauki

yteczność redukcji terminów cznych za q definicji ticiowycli


Po omówieniu podstawowych zagadnień związanych z definiowaniem terminów wróćmy do kwestii redukcji terminów teoretycznych do obserwacyjnych. Problem, jak powiedziałem wyżej, w swej oryginalnej wersji jest już zwietrzały: terminów absolutnie obserwacyjnych, nieuteorctyzowanych, nie ma. Można jednak rozróżnić terminy teoretyczne ze względu na daną teorię, to jest terminy, których znaczenie jest częściowo określone przez postulaty tej teorii, i terminy, które wprawdzie są uteoretyzowane, ale przez teorie z wiedzy zastanej. Wówczas ewentualna redukcja terminów teoretycznych do terminów „niby-obserwacyjnych" lub do terminów nieteoretycznych1 pozwoli objaśnić znaczenie terminów charakterystycznych dla danej teorii, a tym samym nadać jej interpretację „empiryczną”, to jest interpretację uteoretyzowaną tylko przez teorie wiedzy zastanej. To znaczy pozwoli nic tyle zredukować potwierdzenie zdań teoretycznych do potwierdzenia zdań obserwacyjnych, ile sformułować kryteria akceptacji zdań teoretycznych ze względu na obserwację uteoretyzowaną przez wiedzę zastaną.

Dylemat

teoretyka


Zastanówmy się teraz, czy redukcji terminów teoretycznych do nieteoretycznych nie da się dokonać po prostu za pomocą definicji równościowych. Definicje równościowe są, przypomnijmy sobie, nietwórcze. Gdyby więc terminy teoretyczne można było zdefiniować za pomocą terminów nieteoretycznych, każde teoretyczne zdanie teorii byłoby równoważne jakiemuś zdaniu „obserwacyjnemu”, to jest wyrażonemu bez użycia terminów charakterystycznych dla danej teorii. Dotyczyłoby to również jej postulatów teoretycznych, które można byłoby niejako przełożyć na zdania wyrażone w języku wiedzy zastanej. Terminy teoretyczne służyłyby w najlepszym razie jako dogodne skróty do wyrażania twierdzeń, do których sformułowania ani one, ani postulaty teoretyczne teorii nie byłyby potrzebne. W ten sposób powstaje, sformułowany przez Hempla, tak zwany dylemat teoretyka: albo terminy teoretyczne redukują się do terminów obserwacyjnych i wtedy są bezużyteczne poznawczo, albo się nie redukują i wtedy nie mają interpretacji empirycznej, i też są bezużyteczne poznawczo.

151


i Operacjonizm, definicje operacyjne i pojęcie pomiaru

Próbą rozwiązania tego dylematu była koncepcja częściowej interpretacji. Zanim ją omówimy, zatrzymamy się chwilę przy jeszcze innym pomyśle interpretacji empirycznej.

3. Operacjonizm, definicje operacyjne i pojęcie pomiaru

W poszukiwaniu reguł interpretacji empirycznej teorii wczesny empiryzm logiczny nawiązał do koncepcji Percy’ego Bridgmana (1927), zwanej operacjonizmem. Zgodnie z nią, pojęcia naukowe są identyczne ze zbiorami operacji pomiarowych i rachunkowych. Stąd powstała myśl, że operacje, o których mowa, wyznaczają znaczenie (sens empiryczny) terminów naukowych. Dzięki temu na przykład temperaturę można zdefiniować za pomocą operacji służących do pomiaru temperatury. Tego rodzaju definicje, które w definiens podają operacje, jakie należy wykonać w celu ustalenia, czy definiendum stosuje się do rozważanego przypadku, nazywają się definicjami operacyjnymi.

Operacjonistyczne rozwiązanie problemu redukcji terminów teoretycznych powoduje jednak nieprzezwyciężalne trudności. Temperaturę można mierzyć termometrem rtęciowym albo alkoholowym. Z punktu widzenia operacjonizmu, różne operacje pomiarowe wyznaczają różne pojęcia. Mamy więc temperaturę „rtęciową” i temperaturę „alkoholową". Temperatura na powierzchni Słońca jest jeszcze inną wielkością, bo przecież nie mierzy się jej za pomocą termometru ani rtęciowego, ani alkoholowego.

Bridgman nie traktował tej trudności poważnie. Jego zdaniem, przedmiotem nauki są tylko operacje, a nic domniemane „rzeczywiste" przedmioty, jakości czy wielkości, które te operacje jakoby wykrywają. Nauka, w jego ujęciu, poszukuje praw łączących te operacje ze sobą. Mamy więc na przykład prawo, wedle którego temperatura „rtęciowa" i temperatura „alkoholowa", w pewnym zakresie ich zmienności, są sobie równe. Takie rozszczepienie terminów teoretycznych odbiera im bardzo ważne funkcje teoretyczne2.

Pojęcie ilr/i operacyjne.


Trudnoicl

operacjonl,


1

Dokładniej: 7'-nieleoretyc/.nych, gdzie Tjest rozpatrywaną teorią. Termin pochodzi od Sneeda (por. rozdział II, p. 9).

2

YV szczególności, teoria zbudowana z praw tego rodzaju drastycznie nie spełnia warunku prostoty sformułowanego przez Poppcra (por. rozdz. I, p. 3.3): związki między „różnymi* wielkościami nie mają żadnego wyjaśnienia teoretycznego i przedstawiają się jako czysto przygodne.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Grobler2 150 u. Struktura nauki- Sezużyteczność ......••• redukcji terminów teoretycznych
CCF20090514022 148 II. Struktura nauki w ten sposób błędne: ustalają one znaczenie danego terminu n
CCF20090514019 142 II. Struktura nauki nic nic znaczy, dopóki jego symbolom nie zostanie nadana tak
CCF20090514020 144 II. Struktura nauki W związku z tym powyższa koncepcja teorii naukowej jest zdez
CCF20090514021 146 II. Struktura nauki i a * 1, z liczby dodatniej b nazywa się liczba c taka, że a
CCF20090514024 152 II. Struktura nauki lyzowanie    Wyraźnie to widać, jeżeli wziąć
CCF20090514025 154 II. Struktura nauki temperatura powietrza między godziną 8.00 a 12.00 wzrosła ta
CCF20090514026 156 II. Struktura nauki wagi skręceń i „zważenia” Ziemi”1. Z punktu widzenia operacj
CCF20090514027 158 II. Struktura nauki O = „rozpuszcza się”, R = „rozpuszczalny”. Wówczas powyższe
CCF20090514029 162 II. Struktura nauki dziedziny przedmiotowej. Pewne elementy dziedziny mogą wykaz
CCF20090514030 164 II. Struktura nauki szczegółowej zasadzie znalazłaby się tylko jedna partia, ewe
CCF20090514031 166 II. Struktura nauki Lewisa semantyka możliwych matów i
CCF20090514032 168 II. Struktura nauki Najpierw zajmę się innym problemem, który wyszedł na jaw prz
CCF20090514033 170 II. Struktura nauki nienia choćby zmiany odległości spadającego ciała od środka
CCF20090514034 172 II. Struktura nauki wietrzą zmienia się również w sposób prawopodobny. Natomiast
CCF20090514035 174 II. Struktura nauki spełnione) ceteris paribus. Głosiła bowiem, że na ramię pros
CCF20090514036 176 II. Struktura nauki mapa terenu. Reprezentacja może być mniej lub bardziej dosło
CCF20090514038 180 II. Struktura nauki c/.yli każdy element M jest podmodclem, „warstwą" jakie
CCF20090514039 182 II. Struktura nauki kim, że we wszystkich historiach przedstawionych przez eleme

więcej podobnych podstron