wając swoich wyobrażeń (opartych na rzeczach postrzeganych 2 r ' go. co przeczytał czy usłyszał) w działaniach zewnętrznych w lu zaangażowania się w myślenie Jak gdyby" o sytuacji, w ^ rej się kiedyś realnie znajdzie.
Wysoko rozwinięta umiejętność wyobrażania implikuje wiele możliwości. Jest to sprawność, która pozwala człowiekowi na doi strzeżenie związków pomiędzy rzeczami postrzeganymi, czynami przedmiotami i pojęciami - i co więcej - nie tylko ich związków rzeczywistych, lecz również tych domniemanych, prawdopodobnych. Wyobrażanie implikuje zatem zdolność widzenia wszystkich stron zagadnienia (lub przedmiotu czy pojęcia), zawierającego z jednej strony elementy logiczne i racjonalne, z drugiej zas -irracjonalne i nielogiczne, które wcześniej nie przyszły nikomu do głowy i są klasyfikowane jako dziwaczne, śmieszne, szokujące.
Tę ostatnią cechę wyobraźni wykorzystał w swojej teorii synek-tyki W.J. Gordon, który stawiał swoim uczniom na przykład takie zadania jak: „Wykaz podobieństwo sałaty i szkoły". Według Gordona synektyka (z greckiego syn - powiązać i ecticos - różne elementy lub od słów syn - współ- oraz ehein - rozumieć, pojmować) to technika wykorzystująca myślenie metaforyczne do łączenia odmiennych, różnych elementów, w których użycie metafory pozwala na uzyskanie nowej perspektywy.
W. Dobrolowicz wymienia w synektyce następujące zasady:
- zespołowość pracy twórczej,
- kojarzenie różnych, pozornie nie mających ze sobą nic wspólnego elementów.
- odrzucenie utartych reguł i pozornie niepowtarzalnych prawd,
- oswojenie dziwności i udziwnienie tego. co wydawało się z'-a' ne. proste, zwykłe, normalne.
- dopuszczenie do głosu emocji (znalezieniu oryginalnej i szczęśliwej idei zazwyczaj towarzyszy, a nawet poprzedza uczucie przyjemności jako nieomylny znak. ze jest się na dobrej drodze,
- poszukiwanie analogii.6
Rozwój zdolności wyobrażania i jej uzewnętrznionego wyraz* ma wykazuje poznawczą rozpiętość - możliwość zrozumienia • aspektów jednego pojęcia w tym samym czasie. Obejmuje t
fi W. Dobrołou-icz .Psychika i bariery’', Warszawa 1993. s. 170.
Wolność analizowania problemu z wielu punktów widzenia i konfrontowania ich - jeden przeciw drugiemu - oraz dowolnego wiązią - na zasadzie każdy z każdym. Rozwija indywidualną zdolność widzenia przeciwieństw i kontrastów, podobieństw i zawiłości.
A jak przebiegają same procesy wyobrażeniowe? Oto co mówił na ten temat Albert Einstein:
„Wydaje się, że słowa czy język, ani pisane, ani mówione nie odgrywają żadnej roli w moich mechanizmach myśli. Jednostki psychiczne, które wydają się służyć za elementy myśli są pewnymi znakami i mniej lub bardziej wyraźnymi obrazami, które mogą być .spontanicznie" odtwarzane i łączone.
Istnieje oczywiście pewien związek pomiędzy tymi elementami i trafnymi logicznymi pomysłami. Jest też oczywiste, ze pragnienie, by ostatecznie dojść do logicznie powiązanych pojęć jest podstawą emocjonalną tej raczej nieuchwytnej zabawy z wyżej wspomnianymi elementami. Patrząc jednak z psychologicznego punktu widzenia, ta zabawa w kombinowanie wydaje się podstawową cechą myślenia kreatywnego - zanim nastąpi jakiekolwiek powiązanie z logicznym ujęciem słowami czy innymi rodzajami znaków, przy pomocy których możemy komunikować się z innymi".7 Bawienie się pojęciami w wyobraźni jest zatem absolutnym warunkiem wstępnym, aby pojęcia te mogły być złożone w logiczną całość i opisane słowami.
Badania na temat rozwoju twórczego człowieka wykazują, że dramatyczna zabawia u małych dzieci rozwija się w radość tworzenia u nastolatków. Innymi słowy: zewnętrzne uosabianie u ma-ych dzieci przekształca się w wewnętrzne procesy o podobnej naturze, tzn. twórcza wyobraźnia u dorosłych oparta jest na wcześniejszej zabawie dramatycznej.
Oto przykład: na lekcji dramy z ośmiolatkami nauczyciel pro-S1' W uczniowie wyobrazili sobie, że są w ogrodzie, w którym jest rabata kwiatowa i rozległy trawnik. Jak dzieci będą się zachowy-
ać 'v ogrodzie? Dziewczynki będą być może sadziły nowe rośli-
*v lUb podziwiały rozkwitające kwiaty i krzewy chłopcy skoszą
. J' Nadamard .The psychology of invention m the mathematical field", Nowy I** s 54.
179