larsen0273

13

Gospodarka kwasowo-zasadowa

Sois treści				tłum. G. Szyszko vel Chorąży
1	Podstawy fizjologiczne............	. . 273	4	Zaburzenia metaboliczne..........	. 280
i.i	Kwasy i zasady....................	. .274	4.1	Diagnostyka zaburzeń metabolicznych . . .	.280
I.2	Równanie Hendersona-Hasselbalcha ....	. . 274	4.2	Kwasica metaboliczna................	.281
I.3	Regulacja stężenia jonów H^ł..........	. . 274		4.2.1 Luka anionowa................	. 281
	1.3.1 Buforowanie.................	. . 274		4.2.2 Kwasica metaboliczna
	1.3.2 Płucna regulacja równowagi			przebiegająca z powiększeniem luki
	kwasowo-zasadowej...........	. .275		anionowej....................	. 282
	1.3.3 Regulacja nerkowa............	. . 275		4.2.3 Kwasica mleczanowa...........	. 282
	1.3.4 Rola wątroby.................	. .276		4.2.4 Kwasica metaboliczna
				przebiegająca z prawidłową luką
2	Zaburzenia równowagi			anionową.....................	. 283
	kwasowo-zasadowej.............	. . 276		4.2.5 Kliniczne następstwa kwasicy
				metabolicznej.................	. 283
3	Zaburzenia oddechowe...........	. . 277		4.2.6 Diagnostyka kwasicy
3.1	Kwasica oddechowa................	. .277		metabolicznej.................	. 284
	3.1.1 Przyczyny...................	. . 278		4.2.7 Leczenie kwasicy metabolicznej . . .	. 285
	3.1.2 Ostra kwasica oddechowa.......	. . 278	4.3	Zasadowica metaboliczna.............	. 286
	3.1.3 Przewlekła kwasica oddechowa. . .	. .279		4.3.1 Przyczyny....................	. 286
	3.1.4 Leczenie kwasicy oddechowej. . . .	. . 279		4.3.2 Następstwa kliniczne............	. 286
3.2	Zasadowica oddechowa..............	. .279		4.3.3 Diagnostyka..................	. 286
	3.2.1 Przyczyny...................	. .279		4.3.4 Leczenie zasadowicy
	3.2.2 Ostra zasadowica oddechowa ....	. . 280		metabolicznej.................	. 287
	3.2.3 Przewlekła zasadowica
	oddecłiowa..................	. . 280	Pis'miennictwo..........................		.287
	3.2.4 Leczenie zasadowicy oddechowej.	. . 280

1 Podstawy fizjologiczne

Stężenie jonów H⁺ w płynach ustrojowych jest utrzymywane w bardzo wąskim zakresie, tak aby biochemiczne procesy przemiany materii i zjawiska elektrofizjologiczne w pobudliwych błonach mogły przebiegać bez zakłóceń. Stężenie jonów H⁺ w płynie zewnątrzkomórkowym wynosi 35-44 nmol/1 - ponieważ liczba ta jest tak mała i nie określa w wystarczający sposób tego pojęcia, dlatego wyrażone jest ono jako wartość pH.

Wartość pH jest to ujemny logarytm dziesiętny ze stężenia jonów H⁺. Wartość pH krwi tętniczej w warunkach prawidłowych wynosi 7,36-7,44.

Równowaga stężenia jonów H⁺ utrzymuje się dzięki powstającym ciągle w procesach przemiany materii nielotnym lub metabolicznym kwasom (40-80 mEq/l/24 godz.) oraz dzięki powstającemu w procesach tlenowego spalania węglowodanów i tłuszczów lotnemu C0₂ (24 000 mmol/24 godz.). Istotniejsze odchylenia w stężeniu jonów H" mogłyby upośledzać czynność narządów, a w skrajnych przypadkach powodować zahamowanie jego funkcji. Dlatego też układy regulacji powodują, że stężenie jonów H^T lub wartości pH, pomimo wpływu powstających w organizmie kwasów i zasad, zmieniają się tylko nieznacznie.

Wartość pH w płynie zewnątrzkomórkowym jest regulowana przez płuca, nerki, wątrobę i związki buforowe.