larsen1118

1118 III Anestezjologia specjalistyczna

czykowego i między mięśniami pochyłymi wymaga wywołania parestezji lub użycia stymulatora nerwów i częściej związana jest z obecnością objawów niepożądanych oraz powikłań.

Technika wykonania jest w istocie analogiczna jak u dorosłych. Wywołanie parestezji podczas blokady z dojścia pachowego nie jest konieczne; igłę należy wprowadzać prostopadle do przebiegu splotu, co pozwala uniknąć wstrzyknięcia leku do nerwu. Stosowane są następujące środki znieczulające miejscowo:

-    lidokaina lub mepiwakaina 1 %, do silniejszej blokady 1,5%,

-    bupiwakaina 0,25% u małych dzieci, 0.375% u młodszych dzieci, 0,5% u starszych dzieci w wieku szkolnym.

Wymagane objętości środków znieczulających miejscowo przedstawiono w tab. 39.18.

5.5 Znieczulenie krzyżowe

Łatwe do wykonania u dzieci znieczulenie krzyżowe nadaje się niemal do wszystkich zabiegów przeprowadzanych poniżej pępka, oprócz tego do analgezji pooperacyjnej po zabiegach w okolicy odbytu i zewnętrznych narządów płciowych.

Po wprowadzeniu w sen lub głęboką sedację, u dziecka ułożonego na boku lub na brzuchu, wykonuje się wstrzyknięcie przez rozwór krzyżowy (ryc. 39.12 i 39.13). Noworodki i małe dzieci, po założeniu dostępu dożylnego, wprowadza się wcześniej do znieczulenia ogólnego (preferując metodę wziew-ną). W zależności od wieku dziecka stosuje się igłę 25 lub 22 G, którą u małych dzieci wprowadza się do kanału krzyżowego na głębokość nie większą niż 1 cm, co pozwala zapobiec niezamierzonemu przebiciu opony twnrdej. Stosowane są następujące środki znieczulające miejscowo:

-    1% lidokaina z adrenaliną,

-    0,125% bupiwakaina.

Tabela 39.18 Objętości środków znieczulających miejscowo wymagane do blokady splotu ramiennego z dojścia pachowego
Wiek (lata)	Objętość (ml)
Noworodki	3
1-3	6-9
4-6	9-11
7-9	14-20
10-12	21-25
13-15	28-35

Ryc. 39.12 Ułożenie na boku i brzuchu do znieczulenia krzyżowego.

Ryc. 39.13 Znieczulenie krzyżowe, iniekcja przez rozwór krzyżowy.

Podawane są różne informacje dotyczące wymaganej objętości środka, jednak w praktyce klinicznej korzysta się z propozycji opracowanych przez Sprotte 'a:

Zalecane objętości w przeliczeniu na segment do znieczulenia krzyżowego:

0- 2 lat: ok. 0,7 nil/segment,

2- 4 lat: ok. 0,9 ml/segment,

4- 6 lat: ok. I, l ml/segment,

6- 8 lat: ok. 1,3 ml/segment,

8-14 lat: ok. 1,6 ml/segment.

Armitage (1979) zaleca następujące objętości:

- 0,5 ml/kg do znieczulenia krzyżowego,