larsen1277

46. Chirurgia serca 1277

3.4.5    Zaburzenia oddechowe

Zaburzenia funkcji układu oddechowego występują częściej po operacjach z zastosowaniem maszyny płuco-serce, niż po innych dużych zabiegach. Przez kilka godzin po krążeniu pozaustrojo-wym utrzymuje się śródmiąższowy obrzęk płuc z zastojem krwi w kapilarach płucnych. U większości pacjentów występują pooperacyjne zaburzenia czynności układu oddechowego, objawiające się:

-    wzmożeniem pracy oddechowej,

-    hipoksją podczas oddychania powietrzem atmosferycznym,

-    zwiększonym wydzielaniem w tchawicy i drzewie oskrzelowym,

-    zwiększonym przeciekiem płucnym z prawa na lewo na skutek domieszki krwi żylnej i zapadnięcia pęcherzyków,

-    zaburzeniami mechaniki oddychania w wyniku wzrostu objętości płynu w przestrzeni pozana-czyniowej płuc.

3.4.6    Zaburzenia czynności nerek

Krążenie pozaustrojowe upośledza wprawdzie w znacznym stopniu czynność nerek, ale po wznowieniu spontanicznej akcji serca na ogół dochodzi do jej szybkiej normalizacji. Ostra niewydolność nerek spowodowana niewystarczającym krążeniem pozaustrojowym występuje rzadko.

3.4.7    Zaburzenia neurologiczne

Uszkodzenia neurologiczne po operacjach z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego występują w 2% po przęslowaniu naczyń wieńcowych i w ok. 7-13% po zabiegach przeprowadzanych wewnątrz jam serca. Zaburzenia te objawiają się:

-    opóźnionym budzeniem po operacji,

-    splątaniem i dezorientacją,

-    przejściowymi zmianami osobowości,

-    objawami ogniskowymi,

-    udarem mózgu,

-    nieodwracalną śpiączką.

Szczególnie zagrożeni są pacjenci z wcześniejszymi chorobami naczyń mózgowych lub dużych, po-zaczaszkowych tętnic doprowadzających (np. zwężenie tętnicy szyjnej).

Przyczyny. Do najczęstszych przyczyn zaburzeń neurologicznych należy zator naczyń mózgowych, szczególnie zator powietrzny.

3.4.8 Zaburzenia psychiczne

Występują one często po operacjach kardiochirurgicznych i objawiają się jako:

-    zmiany afektywne,

-    splątanie,

-    bezsenność,

-    niepokój, pobudzenie, stan majaczeniowy,

-    depresje.

3.5 Rodzaje krążenia pozaustrojowego

3.5.1 Krążenie całkowite

W całkowitym krążeniu pozaustrojowym cała krew z żył centralnych wpływa do maszyny płuco-serce i stąd, po natlenieniu oraz eliminacji C0₂ jest z powrotem wpompowywana do dużej tętnicy (aorty lub tętnicy udowej). Serce i płuca są wyłączone w całości z normalnego krążenia (ryc. 46.2a).

Postępowanie techniczne. Najpierw wprowadza się przez prawy przedsionek po jednej kaniuli do żyły głównej dolnej i górnej lub tylko jedną kaniulę. Następnie zakłada się kaniulę perfuzyjną do aorty lub tętnicy udowej. Krążenie jest całkowite od chwili, w której podwiązki założone dookoła obu żył głównych zostaną mocno zaciśnięte na kaniulach. Od tego momentu krew nie może już napłynąć do prawego przedsionka. Krew z obu żył głównych płynie teraz zgodnie z siłą ciężkości do oksygenatora maszyny płuco-serce i po wymianie gazowej jest z powrotem wpompowywana do układu krążenia chorego. Mała objętość krwi przepływa jednak podczas całkowitego krążenia pozaustrojowego przez żyły Tcbezjusza i obwodowe żyły oskrzelowe (przez żyły płucne) do lewego serca i musi być stamtąd odsysana, aby nie doprowadzić do rozdęcia serca.

B Podczas stosowania całkowitego krążenia pozaustrojowego wentylowanie płuc nie jest ko-

3.5.2 Krążenie częściowe

W częściowym krążeniu pozaustrojowym kaniule są zakładane w sposób opisany wyżej, tylko podwiązki zaciskające na kaniulach żylnych nie są całkowicie zamknięte, tak że część krwi żylnej do-