larsen1409

larsen1409



52. Traumatologia 1409

ocena stanu pacjenta z urazem. Najwięcej uwagi należy poświęcić następującym funkcjom i parametrom:

-    ciśnieniu krwi i częstości akcji serca, ewentualnie także ośrodkowemu ciśnieniu żylnemu;

-    wentylacji i wymianie gazowej;

-    przewodnictwu nerwowo-mięśniowemu (resztkowe zwiotczenie mięśni?);

-    stanowi neurologicznemu, przede wszystkim stanowi świadomości, źrenicom, reakcjom ruchowym;

-    temperaturze ciała;

-    diurezie, czynności nerek;

-    parametrom laboratoryjnym, zwłaszcza hemoglobinie, hematokrytowi, elektrolitom, gazom krwi, parametrom równowagi kwasowo-zasa-dowej, stężeniom glukozy we krwi, układowi krzepnięcia.

Pooperacyjne leczenie bólu. Odpowiednie leczenie bólu pooperacyjnego u pacjentów z urazem wielonarządowym lub z ciężkim pojedynczym urazem jest konieczne nie tylko ze względów humanitarnych. Dzięki temu można często korzystnie wpłynąć na wentylację i wymianę gazową w płucach, np. po zabiegach na nadbrzuszu, po torakotomiach lub obrażeniach klatki piersiowej. Do najważniejszych metod postępowania należy anal-gosedacja u pacjentów wentylowanych mechanicznie oraz znieczulenie miejscowe (przede wszystkim znieczulenie zewnątrzoponowe) u osób przytomnych. Szczegóły - zob. rozdz. 31. W sali budzeń zwalczanie bólu prowadzi się zwykle podając dożylnie opioidy.

3 Specyficzne postępowanie anestezjologiczne

3.1 Urazy czaszkowo-mózgowe

Wstępne leczenie urazu czaszkowo-mózgowego ma na celu zapobieganie wtórnym uszkodzeniom mózgu wywołanym niedokrwieniem, obrzmieniem i obrzękiem mózgu, krwawieniami śródcza-szkowymi, nadciśnieniem śródczaszkowym oraz wklinowaniem mózgu. Wtórnym uszkodzeniom mózgu w okresie okołooperacyjnym sprzyjają przede wszystkim następujące czynniki:

-    hipoksja,

-    hiperkapnia,

-    niedociśnienie tętnicze,

-    niedokrwistość,

-    hiperglikemia.

Tylko wówczas, kiedy powikłaniom tym zapobiega się we wczesnej fazie leczenia lub natychmiast je eliminuje, może poprawić się rokowanie pacjentów z ciężkim urazem czaszkowo-mózgowym.

Priorytety leczenia. Najważniejszymi wskazaniami do nagłych zabiegów u pacjentów z urazami czaszkowo-mózgowymi są:

-    krwiaki nadtwardówkowe, podtwardówkowe lub śródmózgowe;

-    złamanie z wgnieceniem kości czaszki;

-    wszczepienie sondy do pomiaru ciśnienia śród-czaszkowego;

-    odbarczenie mózgu;

-    konieczne operacje nagłe ze względów poza-neurochirurgicznych.

Opóźnienie w przypadku zabiegów z powodu krwotoków śródczaszkowych pogarsza rokowanie. Jeżeli więc ustalone zostają wskazania do zabiegu nagłego, nie należy tracić czasu, ale natychmiast operować pacjenta. Ocena przedoperacyjna, badanie i przygotowanie pacjenta muszą być ograniczone do niezbędnego minimum. Najważniejszym celem postępowania anestezjologicznego jest utrzymanie prawidłowych parametrów hemodynamicznych oraz zapobieganie wtórnym uszkodzeniom mózgu, zwłaszcza spowodowanym wzrostem ciśnienia śródczaszkowego. Należy przy tym pamiętać, że wszystkie metody anestezjologiczne mogą wpływać na dynamikę śródczaszkową -ukrwienie mózgu, mózgowe zużycie tlenu oraz ciśnienie śródczaszkowe.

Wprowadzenie do znieczulenia. W przypadku ciężkiego urazu czaszkowo-mózgowego pomimo pierwotnej utraty świadomości niezbędna jest odpowiednia głębokość znieczulenia oraz zwiotczenie mięśni. Zapobiega to wzrostowi ciśnienia śródczaszkowego spowodowanego kaszlem, parciem lub silnymi ruchami obronnymi. W indukcji znieczulenia należy stosować substancje, które zmniejszają mózgowe zapotrzebowanie na tlen, przepływ krwi przez mózg oraz ciśnienie śródczaszkowe. Należą do nich barbiturany - tiopental i metohexi-tal, ale także etomidat, propofol i midazolam. Substancje te, jak już przedstawiono wyżej, w przypadku współistniejącej hipowolemii powinno się


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen1387 52. Traumatologia 1387 Tabela 52.3 Zasady leczenia wstępnego u pacjentów z urazem wielona
skanowanie0001 2 Imię: Ćwiczenia EgzaminBasic Trauma Life Support Ocena stanu pacjenta Nazwisko: Dat
larsen1389 52. Traumatoiogia 1389 ^ Nie wierzyć, że przed operacją pacjent był w bardzo dobrym stani
larsen1391 52. Traumatologia 1391 U pacjenta zaintubowanego przez lekarza na miejscu wypadku najwyżs
larsen1411 52. Traumatologia 14113.2 Złamania w obrębie stawu biodrowego Złamania w obrębie stawu bi
larsen1413 52. Traumatologia 14133.3 Dziecko z urazem Udział dzieci w grupie hospitalizowanych z pow
larsen1401 52. Traumatologia 1401 istnieje u nich zwiększone ryzyko zachłyśnięcia w trakcie wprowadz
skanuj0001a Neurologia - opracowanie: G. Pastucha OCENA STANU PACJENTA NEUROLOGICZNEGO WG WYBRANYCH
neurologia z poprzedniego zjazdu 3 4 Ocena stanu pacjenta po urazie mózgu - w rokowaniu głównie dwa
larsen1393 52. Traumatologia 1393 Stwierdzone obrażenia zostają uporządkowane według systemu prioryt
larsen1395 52. Traumatologia 1395 W typie tylnym złamane są żebra obustronnie przykręgosłupowo. Nies
larsen1397 52. Traumatologia 1397 Rozpoznanie. Możliwość tamponady serca należy zawsze brać pod uwag
larsen1399 52. Traumatologia 1399 -    typ A: tylna część obręczy nienaruszona, stabi
larsen1403 52. Traumatologia 1403 Przy masywnym przetaczaniu płynów często mierzone są wprowadzające
larsen1405 52. Traumatologia 1405 zyka, w której już małe dawki anestetyków mogą doprowadzić do zapa
larsen1407 52. Traumatologia 1407 dla roztworów hydroksyetylowanej skrobi (HES) wynosi 1500 ml, aczk
larsen1415 52. Traumatologia 1415 wo skórę przedniej powierzchni uda, a także oko-stną trzonu kości
larsen1417 52. Traumatologia 1417 uwagę, że utrata „tylko” 500 ml krwi u 4-letniego dziecka stanowi
larsen1419 52. Traumatologia 1419 -    zatrucie tlenkiem węgla, -    o

więcej podobnych podstron