larsen1387

52. Traumatologia 1387

Tabela 52.3 Zasady leczenia wstępnego u pacjentów z urazem wielonarządowym

Tabela 52.1 Skład zespołu zaopatrującego uraz wielonarządowy w sali wstrząsowej

Specjalność	Liczba osób
Chirurdzy	2
Anestezjolodzy	2
Pielęgniarki anestezjologiczne	2
Pielęgniarki chirurgiczne	2
Technik radiologii	1
Łącznie	9

ki, monitory, respiratory itd. Sprzęt medyczny powinien być w stanie pełnej gotowości, a także systematycznie kontrolowany pod względem przydatności do natychmiastowego użycia (tab. 52.2).

W tabeli 52.3 zestawione są zasady leczenia wstępnego u pacjentów z urazem wielonarządo-wym.

1.3 Fazy leczenia

W leczeniu chorego z urazem wielonarządowym wyróżnia się następujące fazy:

-    fazę ostrą lub resuscytacyjną: godzina 1-3

-    fazę wstępną: godzina 3- 72

-    fazę wtórną: dzień 3-10

-    fazę trzeciorzędową: po 10 dniu do tygodni i miesięcy.

Selekcja (triage). Zadaniem ogólnej oceny pacjenta we wczesnej fazie leczenia jest szybkie dostarczenie informacji dotyczących stopnia zagrożenia

-    Udrożnienie dróg oddechowych, zabezpieczenie wymiany gazowej

-    Założenie dostępów dożylnych

-    Przywrócenie objętości krwi krążącej

-    Szybka ocena najcięższych obrażeń

-    Dokładne zbadanie rozebranego chorego

-    Unieruchomienie złamań

-    Nieporuszanie bez potrzeby głową, plecami i kończynami chorego

-    Wezwanie właściwego konsultanta

-    Przeprowadzenie diagnostyki

-    Ustalenie priorytetów leczenia

funkcji życiowych. W tej fazie nie ma jeszcze potrzeby ustalania dokładnego rozpoznania.

W myśl zasad selekcji należy odpowiedzieć na

następujące pytania:

-    czy czynność układu oddechowego i krążenia jest niestabilna lub zagrożona?

-    czy występuje zagrażające życiu uszkodzenie, które musi być natychmiast leczone?

-    czy rdzeń kręgowy jest uszkodzony lub czy grozi jego uszkodzenie?

W zależności od stwierdzonego stanu można podzielić pacjentów na następujące kategorie:

-    niestabilny: w znacznym stopniu zaburzona czynność układów oddechowego i krążenia,

-    potencjalnie niestabilny: w średnim stopniu zaburzona czynność układów oddechowego i krążenia,

-    stabilny: czynność układów oddechowego i/lub krążenia są względnie prawidłowe.

Tabela 52.2 Wyposażenie anestezjologiczne sali pomocy doraźnej (sali wstrząsowej)

-    Zestaw do intubacji

-    Respiratory stacjonarne i przystosowane do transportu

-    Sprzęt do monitorowania łącznie z krwawym pomiarem ciśnienia tętniczego

-    Aparaty do odsysania

-    Defibrylator

-    Leki stosowane w przypadkach nagłych (interwencyjne)

-    Roztwory do przetoczeń oraz pompy infuzyjne

-    Aparaty do szybkiego przetaczania

-    Kaniule dożylne i dotętnicze

-    Cewniki do żył centralnych

-    Bronchofiberoskop

-    Cewniki moczowe

-    Systemy do ogrzewania pacjenta, preparatów krwi oraz płynów infuzyjnych

Przebieg dalszego leczenia powinien być zaplanowany. W tym celu członkowie zespołu muszą współpracować i zgodnie rozwiązywać poszczególne problemy. Dzięki temu w razie konieczności możliwe będzie jednoczesne przeprowadzenie niezbędnych zabiegów leczniczych. Spory kompetencyjne szkodzą pacjentowi. W tab. 52.4 przedstawiono schemat leczenia osób z urazami wielo-narządowymi. Jest on stosowany w Maryland Institute for Emergency Medicine.

1.3.1 Faza ostra lub resuscytacyjna

Głównym zadaniem w fazie ostrej jest rozpoznanie stanu bezpośredniego zagrożenia życia i przeciwdziałanie mu za pomocą odpowiednich metod. Ten okres postępowania z chorym dzieli się na kilka faz: