mechanika1 (podrecznik)9

mechanika1 (podrecznik)9



20

20

cos (a, b)


arbr =f- a„b„

_ 3-3 + 2-2 + (-l)-0 = j13

yi4-yi3 ~ V 14'

d) określić wektor c, leżący na płaszczyźnie yz, który jest prostopadły do wektora a.

Ponieważ wektor c jest komplanamy z ortami j oraz k, więc możemy go przedstawić jako agregat tych wektorów:

c = cy • j + cz ■ k.

Jeśli wektory a i c mają być do siebie prostopadłe, to iloczyn skalarowy tych wektorów musi się równać zeru

a ■ c = (3i + 2j - k)(cy ■ j + c.k)~ = 0.

Pamiętając o zależnościach (1.5) i (1.6) otrzymujemy

i stąd



(a)


Warunek (a) dostarcza tylko jeden związek między dwiema niewiadomymi c, i cy. Gdy zostanie narzucony dodatkowy warunek, np. |c| = 1, wówczas otrzymamy drugi związek

c) + cl = 1.    (b)

Rozwiązaniem układu równań (a) i (b) jest wartość cy= + 1/^/i lub cy = -i/<A co prowadzi do pełnej postaci wektora c

lub


Jfc.


1 . 2

c = T j + P fc

V5 ^5

2. Wektor a z poprzedniego zadania przedstawić w nowym układzie współrzędnych, który uzyskamy, obracając stary układ odniesienia o kąt tc/2 dookoła osi y (rys. 1.23).

Porównując nowy i stary układ, widzimy, że między ich ortami zachodzą relacje: i = k', j = /, k =-i', zatem

a = 3i + 2j — k = 3k' + 2j' + i'.

Rys. 1.23    .

Rozwiązanie ogólne tego prostego przypadku jest oparte na równaniu (1.22). Z rysunku widać, że spełnione są warunki

M?, i) = Mi'J) = ■£(/'. i) =

= MJ',k) = Mk',j) = Mk',k) =

oraz

MfJ) = Mk', i) = 0 i^(i',fc) = 7r,.

aj, = ax • 0 + ay 0 + a_(-1) = -a. = 1,

aj, = ax 0 + ay 1 a. • 0 = ay = 2,

a'z - ax 1 + ay 0 + a. • 0 + = ax = 3,

a = a^ • i' + a; • / + al • k = i' + 2/ + 3k

i wynik ten jest identyczny z otrzymanym poprzednio.

3. Dane są wektory e = -i + 3fc, f — 2i- 3j - k. Obliczyć g = e x/. Na podstawie (1.13)

i

J fc

i ; fc.

e*

e=

=

-1 0 3

= 9i + 5j + 3 k

/*

fy f.

2 -3 -1


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
mechanika1 (podrecznik)1 Rys. 1.2 Rys. 1.3 wykonywać pośrednio korzystając z pojęcia wektorów swobo
mechanika1 (podrecznik)2 6 zaznaczamy zorientowanym odcinkiem o długości równej kątowi, kierunek pr
mechanika1 (podrecznik)3 Niech a^O i m = - /J/a oraz n = - y[a. Wówczas a = mb + nc i wektory a, b,
mechanika1 (podrecznik)4 10 Wektory a, b, c nazywamy bazą albo podstawą. Jeżeli moduły wektorów a,
mechanika1 (podrecznik)5 12 Rys. 1.15 1.11.1. Iloczyny skalarowe wektorów jednostkowych • Korzystaj
mechanika1 (podrecznik)7 16 znajdują się we wspólnym punkcie. Taki iloczyn ma znak plus, gdy wektor
mechanika1 (podrecznik)8 18 Rys. 1.20 a    Rys. 1.20b Po zmianie układu xyz prawoskr
mechanika1 (podrecznik)0 22 4. Znaleźć objętość równoległościanu rozpiętego na wektorach e,f,g z po
mechanika1 (podrecznik)1 24 Rys. 1.27 wartości r do t + At odpowiednio zmienia się wektor a, tak że
mechanika1 (podrecznik)2 2. STATYKA Statyka jest działem mechaniki ogólnej. Mechanika zajmuje się o
mechanika1 (podrecznik)3 28 a)    rx = O, tzn. siła P ma punkt zaczepienia na osi, b
mechanika1 (podrecznik)4 30 2.1. Wektor główny i moment główny układu sił Układem sił nazywa się zb
mechanika1 (podrecznik)5 32 I 3. Aksjomat dodania lub odjęcia układu sil równoważnego zeru. Dodanie
mechanika1 (podrecznik)6 34 Siły bierne i siły czynne bardzo często występują w postaci sił powierz
mechanika1 (podrecznik)7 36 Niech będzie dany plan sil (rys. 2.16), na którym w odpowiedniej skali
mechanika1 (podrecznik)8 P Rys. 2.21 Rys. 2.22 W przypadku, gdy liczba równań równowagi jest mniejs
mechanika1 (podrecznik)9 40 Pl = (~2i - 2j)N, P2 = 2iN, P3 = 4jN, zatem wektor główny (2-8) S = Pl
mechanika1 (podrecznik)0 42 więc Rys. 226 P1sina3 + (-PjSinaJ = O (2.13)Pj P» _ P3 sin ax sin a2 si
mechanika1 (podrecznik)1 44 rozwiązania tego węzła, przechodząc do rozwiązywania kolejnego-węzła, w

więcej podobnych podstron