mechanika1 (podrecznik) 9
20
arbr =f- a„b„
_ 3-3 + 2-2 + (-l)-0 = j13
yi4-yi3 ~ V 14'
d) określić wektor c, leżący na płaszczyźnie yz, który jest prostopadły do wektora a.
Ponieważ wektor c jest komplanamy z ortami j oraz k, więc możemy go przedstawić jako agregat tych wektorów:
c = cy • j + cz ■ k.
Jeśli wektory a i c mają być do siebie prostopadłe, to iloczyn skalarowy tych wektorów musi się równać zeru
a ■ c = (3i + 2j - k)(cy ■ j + c. ■ k)~ = 0.
Pamiętając o zależnościach (1.5) i (1.6) otrzymujemy
Warunek (a) dostarcza tylko jeden związek między dwiema niewiadomymi c, i cy. Gdy zostanie narzucony dodatkowy warunek, np. |c| = 1, wówczas otrzymamy drugi związek
c) + cl = 1. (b)
Rozwiązaniem układu równań (a) i (b) jest wartość cy= + 1/^/i lub cy = -i/<A co prowadzi do pełnej postaci wektora c
1 . 2
c = —T j + —P fc
V5 ^5
2. Wektor a z poprzedniego zadania przedstawić w nowym układzie współrzędnych, który uzyskamy, obracając stary układ odniesienia o kąt tc/2 dookoła osi y (rys. 1.23).
Porównując nowy i stary układ, widzimy, że między ich ortami zachodzą relacje: i = k', j = /, k =-i', zatem
a = 3i + 2j — k = 3k' + 2j' + i'.
Rys. 1.23 .
Rozwiązanie ogólne tego prostego przypadku jest oparte na równaniu (1.22). Z rysunku widać, że spełnione są warunki
M?, i) = Mi'J) = ■£(/'. i) =
= MJ',k) = Mk',j) = Mk',k) =
oraz
MfJ) = Mk', i) = 0 i^(i',fc) = 7r,.
aj, = ax • 0 + ay • 0 + a_(-1) = -a. = 1,
aj, = ax ■ 0 + ay ■ 1 a. • 0 = ay = 2,
a'z - ax ■ 1 + ay ■ 0 + a. • 0 + = ax = 3,
a = a^ • i' + a; • / + al • k = i' + 2/ + 3k
i wynik ten jest identyczny z otrzymanym poprzednio.
3. Dane są wektory e = -i + 3fc, f — 2i- 3j - k. Obliczyć g = e x/. Na podstawie (1.13)
i |
J fc |
|
i ; fc. |
|
e* |
e= |
= |
-1 0 3 |
= 9i + 5j + 3 k |
/* |
fy f. |
|
2 -3 -1 |
— |
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
mechanika1 (podrecznik) 1 Rys. 1.2 Rys. 1.3 wykonywać pośrednio korzystając z pojęcia wektorów swobomechanika1 (podrecznik) 2 6 zaznaczamy zorientowanym odcinkiem o długości równej kątowi, kierunek prmechanika1 (podrecznik) 3 Niech a^O i m = - /J/a oraz n = - y[a. Wówczas a = mb + nc i wektory a, b,mechanika1 (podrecznik) 4 10 Wektory a, b, c nazywamy bazą albo podstawą. Jeżeli moduły wektorów a,mechanika1 (podrecznik) 5 12 Rys. 1.15 1.11.1. Iloczyny skalarowe wektorów jednostkowych • Korzystajmechanika1 (podrecznik) 7 16 znajdują się we wspólnym punkcie. Taki iloczyn ma znak plus, gdy wektormechanika1 (podrecznik) 8 18 Rys. 1.20 a Rys. 1.20b Po zmianie układu xyz prawoskrmechanika1 (podrecznik)0 22 4. Znaleźć objętość równoległościanu rozpiętego na wektorach e,f,g z pomechanika1 (podrecznik)1 24 Rys. 1.27 wartości r do t + At odpowiednio zmienia się wektor a, tak żemechanika1 (podrecznik)2 2. STATYKA Statyka jest działem mechaniki ogólnej. Mechanika zajmuje się omechanika1 (podrecznik)3 28 a) rx = O, tzn. siła P ma punkt zaczepienia na osi, bmechanika1 (podrecznik)4 30 2.1. Wektor główny i moment główny układu sił Układem sił nazywa się zbmechanika1 (podrecznik)5 32 I 3. Aksjomat dodania lub odjęcia układu sil równoważnego zeru. Dodaniemechanika1 (podrecznik)6 34 Siły bierne i siły czynne bardzo często występują w postaci sił powierzmechanika1 (podrecznik)7 36 Niech będzie dany plan sil (rys. 2.16), na którym w odpowiedniej skalimechanika1 (podrecznik)8 P Rys. 2.21 Rys. 2.22 W przypadku, gdy liczba równań równowagi jest mniejsmechanika1 (podrecznik)9 40 Pl = (~2i - 2j)N, P2 = 2iN, P3 = 4jN, zatem wektor główny (2-8) S = Plmechanika1 (podrecznik)0 42 więc Rys. 226 P1sina3 + (-PjSinaJ = O (2.13)Pj P» _ P3 sin ax sin a2 simechanika1 (podrecznik)1 44 rozwiązania tego węzła, przechodząc do rozwiązywania kolejnego-węzła, wwięcej podobnych podstron