pkm osinski57

pkm osinski57



312 5. Przekładnio

bierne

«* =* at—am>

(saji,

użyteczne

e, = ot-ah — <r6(e"'-

*)» (*2Hj|

od siły odśrodkowej

o-;. == />«2.

(52HJ

Oprócz tego pojawia się naprężenie gnące wywołane zginaniem pasa na tuku (cola

li

# li' | Cr|«»

(5.2UI

gdzie ,r0 jest odległością włókna skrajnego od osi obojętnej pasa; w przypadku pan płaskiego zwykle y0 = g/2.

Rozkład tych naprężeń przedstawiono na rys. 5.63. Wartości naprężeń w poszczególnych przekrojach pasa są zróżnicowane i powtarzają się cyklicznie na każdy pełny obieg pasa. Największa wartość pojawia się w miejscu nabiegu na małe kolo

i wynosi

s

lub

(5.2IW

K>» 561. Rozkład naprężeń w pinie na jego długości: a, — naprężenie czynne, o, — ńapręie#j -śi/ n. s= naprężenie użyteczne, o, — naprężenie od ally odśrodkowej, o,,. o,, — naprężenia od •P’* pńW na kotach / i 2. o__— naprężenie maksymalne w potne, flf — kąt poilizgU

Zasady obliczeń wytrzymałości pasa płaskiego. Obliczenie wytrzymałościowe pasa polega na porównaniu naprężenia maksymalnego z naprężeniem dopuszczalnym w danych warunkach eksploatacyjnych, przy czym powinien hyć zachowany warunek

(5217)

W obliczeniach naprężeń czynnych w eksploatacji należy uwzględnić możliwość wystąpienia przeciążeń za pomocą współczynnika przeciążenia A = 1 ~1,6 [T|. W niektórych zastosowaniach uwzględnia się też wpływ Środowiska na współczynnik tarcia za pomocą liczby wpływu A„, zwykle jednak przyjmuje się A, = l. Po uwzględnieniu tych współczynników oraz wstawieniu wzorów (5.212) i (5213) do wzoru (5.211) otrzymamy

przy czym


(.5319)

jest warunkiem sprzężenia pasa z kołem.

Naprężenie maksymalne wyznaczymy po wstawieniu do wzoru (5216a) wyrażeń (5.218), (5.214) i (5.215).

Naprężenie eksploatacyjne dopuszczalne zależy głównie od materiału pasa oraz wymaganej trwałości Wyznacza się go za pomocą wzoru


gdzie ćjjjj, — dopuszczalne naprężenie, przy którym piis ulega zniszczeniu po przekroczeniu liczby cykli obciążeń (!ty = I07. jest wyznaczane doświadczalnie przy (, = 1, Ćj = l, (, — współczynnik zginania pasa z wykresu n# rys. 5.64, ś, —

«! «»    “■‘iMi"-


Ryt. 5.64. Współczynnik zginania pasa im kolach; olBU — największe naprężenia na dużym kole, o, — największe naprężenie na małym kole


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pkm osinski52 302 S. Przekładnio (biernego) jest momentem użytecznym, równoważącym moment oporowy e
pkm osinski37 111 i Przekładnie rys. 5.23. Łatwo zauważyć, żc naciski w punktach jednoparowego przy
pkm osinski56 310 S. Przekładnie ii $ 15 Jeśli zachodzi potrzeba zmiany kierunku obrotów, stosuje s
pkm osinski14 226 5, Przekładnio Pod względem głośności przekładnie zębate, zwłaszcza z zębami pros
pkm osinski15 228 5. Przekładnie Ry* 5.4. Ewolwcnio kołowa; a) wykreślanie cwolweniy, b) parametry
pkm osinski16 230 5. Przekładnie Promień krzywizny cwolwenty py w punkcie ) rośnie w miarę oddalan
pkm osinski17 232 S. Przekładnie Pha a wykorzystując wzór (5.9). otrzymuje się P„ == ttm n cos ot *
pkm osinski19 236 5 Przekładnio Zęhv z przesuniętym zarysem, czyli korygowane, mają trochę zmienion
pkm osinski20 238 5. Przekładnie Rj*. 5.15. Pomiar gruboici zębów: a) mikromierzem talerzykowym wzd
pkm osinski21 240 S. I. Przekładnie zębate walcowe 5. Przekładnie (liczba) przyporu r.„ określany j
pkm osinski26 250 S Przekładnie — _    / F u+1 & (U* (Sity PHC-Z Z gdzie Zt jest
pkm osinski29 256 5.1. Przekładnie zębate walcowe 257 .V Prwktadnte Rys. S2b Zmiana wapólczynnika d
pkm osinski32 262 5. Przekładnie Za pomocy jednego stopnia przełożeń (jednej pary kół zębatych) mot
pkm osinski33 264 5. Przekładnie We wzorze (5.90) wydzielimy wyrażenie 264 5. Przekładnie I 2 • 0,3
pkm osinski34 266 5; Przekładnie ■tal* stopOw* nawtglan* I wfgloazotowan* st 266 5; Przekładnie war
pkm osinski39 276 5. Przekładnio 5.1. Przekładnie żfltata 5.1.8. Schematy i przykłady konstrukcji
pkm osinski41 280 5. Przekładnie Rys. 5.40. Przekładnia stołkowa- i bjnilc, 2— kolo W*! *>» Ml K
pkm osinski43 284 3. Przekładnie gdzie r, i rj lo liczby zębów kot przekładni, S, i ó2 — półkąty st
pkm osinski46 290 5. Przekładnie Tablica 5.10. Wzory do wyznaczania sil osiowych i promieniowych w

więcej podobnych podstron