71
I | |
. |
7 |
7 i j / x / x / / /X |
W
flwr
A
1" ’
1/
Rys. 65
Kolejną powierzchnią obrotową i prostokreślną (ale nierozwijalną) jest hiperboloida jednopowłokowa. Jest ona tworzona przez kolejne położenia prostej t obracanej wokół osi I, ale tym razem tworząca t jest skośna względem osi I.
Na rys. 66a szkicowo "przestrzennie" pokazano fragment tej powierzchni - od dołu ograniczony okręgiem leżącym na 7ri i od góry - analogicznym okręgiem równoległym do tti. Oś I jest prostopadła do rzutni.
Obydwa ograniczające okręgi są tutaj symetrycznie usytuowane względem tzw. okręgu szyjnego k hiperboloidy (wśród okręgów leżących na powierzchni jest to okrąg o najmniejszej średnicy).
Na rys. 66b odwzorowano taki sam fragment hiperboloidy. Rzuty poziome t' wszystkich tworzących są styczne do rzutu k' okręgu szyjnego. Linie konturowe rzutu pionowego są fragmentami hiperboli.