łZUTY MONGE’A)
proste W A i WB izenia kładu tego idkiem, a odcinek m kładzie płasz-*; te dwa ostatnie iślamy kład toru on kąta; <£(a°, 6°)
ominięte rzuty kąta nnego dwóch połaci połaci. Wyznaczenie
nnego, a na danej okąta (rys. 2.122).
§ 13. Obroty i kłady 113
Wykonujemy kład płaszczyzny Ol dokoła osi i, a w szczególności kładziemy punkt O. W kładzie kreślimy — na zasadzie figur podobnych — pięciokąt foremny o środku 0° i jednym boku leżącym na osi l. Jest to równocześnie rzut poziomy tego boku. Ezuty poziome pozostałych wierzchołków i boków uzyskujemy na podstawie związków powinowactwa zachodzącego między rzutem i kładem figury. Osią tego powinowactwa jest prosta V, a parą odpowiadających sobie elementów punkty O' i 0°.
Ćwiczenie 8. Dane są rzuty punktu A i nieprzynależnej prostej p. Wyznaczyć rzuty kwadratu, dla którego jednym wierzchołkiem jest dany punkt, a przekątną odcinek na danej prostej (rys. 2.123).
Przyjmijmy na płaszczyźnie Ap czołową prostą n = Al i połóżmy płaszczyznę dokoła tej prostej na czołową płaszczyznę v. W szczególności kładziemy dowolnie wybrany na prostej p punkt P oraz samą prostą p. Punkt A leżący
S - Podręcznik geometrii wykreślnej