Zakażenia szpitalne i aseptyki przez personel oddziału. Dochodzi do nich podczas zabiegów pielęgnacyjnych, leczniczych lub diagnostycznych wykonywanych na układzie moczowym lub w jego sąsiedztwie, lub też podczas zabiegów operacyjnych. Bakterie są przenoszone bezpośrednio od innego chorego przez ręce personelu i sprzęt używany do zabiegu, lub pośrednio, przez źle wysterylizowane cewniki i dreny.
Przy niedostatecznym poziomie higieny, często mimo usilnych starań ojej utrzymanie, bakterie pochodzące od chorych tworzą florę oddziału szpitalnego trwale utrzymującą się przez długi czas' (nawet latami), charaktery styczną dla danego oddziału pod względem składu gatunkowego, a także pod względem wzorów oporności - zwłaszcza, gdy oddział stosuje w terapii i profilaktyce te same antybiotyki przez dłuższy czas.
Kolonizacja chorego przez oponie szczepy pałeczek Gram(-) zachodzi bardzo często. Zakażenie układu moczowego jest najczęstszym zakażeniem szpitalnym. Szpitalne zakażenie układu moczowego stanowi z kolei częstą przyczynę posocznicy (34%). Posocznica w przebiegu chorób dróg moczowych jest następstwem inwazyjnych metod diagnostycznych, cewnikowania oraz operacji, rzadziej zapalenia nerek. Należy zapobiegać zakażeniom szpitalnym układu moczowego ze względu na ich powszechne występowanie oraz poważne skutki, takie jak posocznica i wstrząs septyczny.
Zakażenie drogą wstępującą zawsze rozpoczyna się od kolonizacji bakteryjnej w okolicy ujścia cewki moczowej. Kolonizacji w szpitalu sprzyja chemio-i radioterapia, niedożywienie chorych, zespół złego wchłaniania, niedrożność przewodu pokarmowego, zabiegi diagnostyczne i lecznicze wykonywane w okolicy i na układzie moczowym oraz nieprzestrzeganie zasad aseptyki i antyseptyki.
Do zakażenia dochodzi częściej u kobiet, u których cewka moczowa jesl krótka, a jej ujście położone w okolicy z natury gęsto zasiedlonej przez bogatą florę bakteryjną. U wielu zdrowych kobiet dolne 4 cm cewki zawsze zawiera bakterie, a tylko najwyższy jej odcinek jest jałowy. U 77% kobiet z nawracającymi zakażeniami układu moczowego stwierdza się występowanie bakterii na całej długości cewki.
Chorzy oddziałów urologicznych często są kolonizowani w okolicy cewki moczowej przez pałeczki Pseudomonas. Mimo masywnej kolonizacji, co manifestuje się wysoką bakteriemią, często nie występują żadne objawy kliniczne ani też nie stwierdza się zmian w badaniu ogólnym moczu. Czasem kolonizację Pseudomonas, wyrażającą się mianem 102-103 komórek/ml moczu, obserwujemy u chorych latami. Bakterie kolonizujące pacjenta w szpitalu mogą ulec eliminacji już po wypisaniu chorego do domu po kontakcie z florą „normalną” - nie szpitalną. \