32 Rozdział i: Prostytucja jako zjawisko społeczne
- oddawaniem własnego ciała do dyspozycji większej liczbie osób celem osiągnięcia przez nie zadowolenia seksualnego;
- pobieraniem za to wynagrodzenia materialnego46.
Józef Macko traktuje ten proceder jako swoistą wymianę usług. Według niego, jest to
[...] przygodny pozamałżeński stosunek seksualny [...] polegający na nienaturalnym doborze płciowym, lecz na kontrakcie konsensualnym, mocą którego jedna osoba oddaje się tytułem odpłatnym osobie drugiej, celem chwilowego zaspokojenia popędu płciowego47.
Klasyczna definicja prostytucji, przytoczona przez Michała Antoniszyna i Andrzeja Marka48, a sformułowana przez Ulpiana, wprowadza rozróżnienie między oddawaniem swojego ciała jawnie i potajemnie. Rozróżnienie to jest bardzo istotne, ponieważ za prostytucję uważano tylko jawne oddawanie ciała innemu mężczyźnie. Zauważono tu również takie czynniki, jak:
- gotowość zaspokojenia popędu płciowego nieokreślonej liczby mężczyzn;
- czerpanie z tego procederu korzyści materialnych.
Encyklopedia popularna PWN wyróżnia też prostytucję sakralną49, bardzo popularną w czasach starożytnych, której głównym czynnikiem nie było czerpanie korzyści materialnych, lecz kult wiary i duchowe, a nie, jak obecnie, cielesne przeżycia.
Kazimierz Imieliński — w innej publikacji — do wcześniej wymienionych elementów charakteryzujących prostytucję dodał następujące:
- w kontaktach z prostytutką dominuje element seksualności, a nie erotyzmu;
- pierwszorzędnym motywem jest osiągnięcie zysku, a dopiero na drugim miejscu jest osiągnięcie satysfakcji seksualnej;
- niemożność wykluczenia, za odpowiednią opłatą, kontaktów z większą grupą mężczyzn jednocześnie50.
46 K. Imieliński (red.), Seksuologia..., dz. cyt., s, 292.
47 J. Macko, Nierząd jako choroba społeczna, Warszawa 1938, s. 23.
48 Tamie, s. 8.
49 A. Karwowski (red.), Encyklopedia popularna PWN, Warszawa 1998.
50 A. Nowak, Ę. Wysocka, Problemy i zagrożenia społeczne we współczesnym świecie, Katowice 2001, s. 154.