strona0042

48 Rozdział 2. Czynniki warunkujące zjawisko prostytucji

Kowalczyk-Jamnicka i Grabarska jako czynniki warunkujące zjawisko prostytucji wyróżniają¹⁷:

—    deprywację potrzeb fizycznych i psychicznych;

—    niekorzystną sytuację w środowisku szkolnym (trudności i niepowodzenia szkolne, wagary, wrogie stosunki z nauczycielami i kolegami z klasy);

—    uczestnictwo w podkulturach młodzieżowych.

Kurzępa w książce Falochron^,8 opisał kilka dróg, które mogą prowadzić do prostytucji. Trzy z nich zaczynają się od zbyt wczesnej inicjacji seksualnej, której skutkiem są: zaburzenia emocjonalno-osobowościowe, swoboda obyczajowa, skłonności do ryzykownych zachowań w dziedzinie seksu. Przy zaburzeniach emocjonalno-osobowościowych istnieje ryzyko ucieczki w bezosobowy seks. W dwóch następnych przypadkach duży wpływ mają rówieśnicy, ich zdanie na temat prostytucji i seksu oraz namowy. Autor uważa również, że połączenie trudności w szkole, wagarów, alkoholu i wczesnej inicjacji seksualnej prowadzi nieuchronnie do prostytucji.

Dla wielu znawców w dziedzinie seksu i prostytucji, m.in. dla Jasińskiej, Matysiak, Pabian i Kowalczyk-Jamnickiej, bardzo ważną rolę odgrywają ubóstwo oraz niskie wykształcenie rodziców. Jednak, badając życiorysy prostytutek, można zauważyć, że często pochodzą one z bardzo bogatych rodzin, w których rodzice byli dobrze wykształceni i niczego im nie brakowało. Jako przykład warto tu przytoczyć zwierzenia Karoliny (17 lat):

Uczy się w dobrym liceum, jest przeciętną uczennicą. Ma kilka koleżanek, żadnej się nie zwierza. Pochodzi z tak zwanego dobrego domu. Rodzice religijni, oboje pracują od rana do wieczora. Przy kolacji pytają córkę, jak minął jej dzień. A Karolina opowiada o szkole, nauczycielach. Żeby mieć pieniądze na „własne wydatki”, znalazła pracę w weekendy w butiku. Przynajmniej tak powiedziała rodzicom. Naprawdę pracuje w agencji towarzyskiej’⁹.

Przypadek Kamili (19 lat) jest dość podobny. Jednak tu dominuje czynnik ekonomiczny. Kamila nie pochodzi z biednej rodziny, ale nie stać jej na luksusy. Związek ze starszym o 10 lat Robertem nie jest oparty na uczuciu, to tylko pewnego rodzaju umowa. Sama o sobie mówi: „to nie jest prostytucja.

17    T. Sołtysiak (red.), Zjawiskowe formy patologii społecznych oraz profilaktyki i resocjalizacji młodzieżyj Bydgoszcz 2003, s. 146.

18    J. Kurzępa, Falochron, Wrocław 2006, s. 62.

19    A. Trojan, Podwójne życie nastolatków, „Cogito” 2004, nr 6.