DSC00667

V

LITURGIKA JAKO GŁÓWNA DYSCYPLINA TEOLOGICZNA

Actio liturgiczna, działanie liturgiczne jest badane, analizowane, interpretowane. Zadanie to podejmuje studium liturgii — refleksja nad liturgią, czyli liturgika. Badanie to obejmuje nie tylko samo działanie liturgiczne, ale także księgi, którymi posługuje się przy celebracji, świadectwa literackie, przepisy prawne, pomniki archeologiczne.

1. Liturgika - określenie i dziedziny

Liturgika jest dyscypliną teologiczną, refleksją uporządkowaną, logiczną nad sprawowaną liturgią. Początków liturgiki należy szukać bardziej w klasztorach niż na uniwersytetach, a od strony merytorycznej w studium historii Kościoła. Jej przedmiotem jest Kościół przedstawiający się w liturgii jako Kościół modlący się (Ecclesia orans). Inaczej mówiąc, przedmiotem liturgiki jest wiara modlącego się Kościoła, sposób w jaki się ona wyraża w formach słownych, jak i pozasłownych w liturgii sprawowanej w Kościele. Liturgika prowadzi refleksję nad celebrowaną liturgią jako miejscem wiary i to stanowi szczególność liturgiki, czyni to oczywiście posługując się naukowymi metodami¹. Wiara jest wydarzeniem przekazywanym, jej autorem jest Duch Święty. Refleksja nad sprawowaną liturgią dokonuje się pod różnymi kątami widzenia i to stanowi podstawę wyróżniania różnych dziedzin liturgiki. Gdy refleksja dotyczy istoty, rozumienia liturgii, wówczas mowa jest o liturgice systematycznej; gdy ma na uwadze

R. Mebner, EinfUhrung in die Liturgiewissenschąft, Paderborn 2001, 20-21.