FizykaII49601

492

przychodzących, mianowicie takiem, iż droga icl tamże w kierunku jednej osi optycznej aragonitu leży₇ widać w polu mikroskopu, zastosowanego do oka na tle, czarnem jasną obrączkę Fig. 212 Nr. 1), która się zraz w dwóch miejscach, na końcach średnicy leżących, przerywa (Fig.212 Nr. 2), skoro tylko arago-

gonit przez słabe poruszenie śruby s w powyższym przyrządzie zostanie trochę wyprowadzony z należytego położenia swego. Za większem oddaleniem jego od tego położenia ściągają się obydwa świetlne łuki coraz bardziej w jasne plamki na dnie czarnem, aż nareszcie dwa osobne kółka jasne (Nr. 3 Fig. 212) powstaną Tłumaczenie tych ciekawych zjawisk znajdzie czy telnik w tomie dodatkowym ¹), gdzie są także wyłożone zjawiska podwójnego załamywania się światła w szkle ści-śniętem i doświadczenia Fresnela, dotyczące tego przedmiotu.

§ 76. Polary¹,acya światła przez podwójhe załamanie.—

Obydwie wiązki promieni, przez podwójne załamanie zwykłego światła otrzymane; zachowują się w kryształach podwójnie łamiących inaczej, jak promienie, przychodzące do nich wprost od słońca lub jakiego płomienia. Już Huyghens zwrócił był uwagę fizyków na to zjawisko, które uważał na dwóch ukośnych równoległościanach (romboedrach) spatu islandzkiego, położonych jeden na drugim. Patrząc na mały przedmiot przez dwa grube, lecz bardzo przezi oczyste romboedry takie, widzimy g° podwójnie, jak przez jeden tylko kryształ tego samego rodzaju, mający grubość, równą grubości tamtych dwóch razem zestawionych. jeśli główne ich przecięcia są albo równoodległe albo prostopadłe do siebie; jeżeli zaś te dwie płaszczyzny zamykają

1

Hamilton. Pogg. Snu. T. 2S; Lloyd Pogg. Ann. T. 2S; Beer Eiiileitung n die huhcro Ortik.