682
więc materyalnego nie wypływa z mego, coby się w ciele, nic podclanem jego wpływowi, zbierało i w niem stan magnetyczny wzniecić mogło; przeciwnie w niem samem znajduje się możliwość obydwóch przeciwnych magnetyzmów, które zdają się być własnościami pojedynczych jego cząsteczek i objawiają się wtedy tylko, gdy te cząsteczki są tak w ciele uporządkowane, iż magnetyzm północny u wszystkich w jednę, a południowy w przeciwną stronę jest zwrócony, jak to Fig. 368 uzmysławia.
682
N
©©©©©©©©©©©©©©©©©
©©©©©©€©
©©©©©©€©
©©©©©©©©©©©©©©©©€
Fig. 368.
Sprowadzenie takiego uporządkowania obu magnetyzmów w najmniejszych cząstkach ciała magnetycznego jest właśnie celem magnesowania, a magnes do najnowszych czasów uważano tylko jako zbiór niezmiernie malutkich zupełnych magnesików, uporządkowanych wspomnionym sposobem. Fig. 369 przedsta-
©©©©©©©©©©©©©©©©©
33333330333333330
©©©©©©©©©©©©©©©©©
33333333333333330
Fig.'369-
wia uporządkowanie molekularnych magnesów w tym przypadku, kiedy żadnego magnetycznego działania na zewnątrz do-strzedz niepodobna. Czarne połówki kółek wystawiają tu północny, białe południowy magnetyzm. Pierwszy i trzeci szereg molekułów wystawia magnetyczny pasek z północnym biegunem na lewej, a południowym na prawej stronie; drugi zaś i czwarty przeciwnie magnesy z biegunami południowemu na lewym, a północnemi na prawym boku. Zestawienie przeto icb wszystkich razem według wzoru, na figurze przedstawionego,