historia sztukia101

Czasy nowożytne 65

Ryc. 47. Georges Seurat: Most w Courbevoie. Londyn, kolekcja prywatna. 1886—87.

- i bardziej jako przedmiot używania, jako środek spożycia, czy też jako twór, jako wyraz pracy ludzkiej i siły twórczej. Oba kierunki łączy »alka przeciw naturze jako przedmiotowi „wczuwania się i przeciw natu* jako czemuś irracjonalnemu. Impresjonizm występuje przeciw tej na* r- re, podpatrując u niej czary powierzchni i tworząc z nich najbardziej •"yrafinowane i bogate połączenia barwne, zacierając przytem rysy samej

■    tury, samego przedmiotu, zamazując i bagatelizując treść obrazu (ryc. 47). Ekspresjonizm zwalcza ją, propagując twórcze objawienie swej jaźni, sztu* *ę ekspresji artystycznej, deformując, burząc, rozkawałkowując naturę

budując z jej fragmentów nowe samoistne bryły i płaszczyzny barwne, rehabilitując, przy pomocy silnego podkreślenia konstrukcji, wytwór i z nim • szystko, co się wiąże z wytwórczością: tworzywo, technikę, budowę I ryc. 48). Oba kierunki wiodą w równej mierze do nowej rzeczowości, do . ziela sztuki pojętego jako utwór i jako dzieło twórcze.

Poszczególne dzieło sztuki, obraz, dostosowując się w ten sposób pod »zględem nastroju i charakteru do otoczenia, w którem przebywa czło*

■    ek dzisiejszy, przyłączając się do przedmiotów spożycia i wytworów rrzemysłu, stając się cząstką czynnego powszedniego życia, pracy i po* siku, wkracza, tern samem, w dziedzinę tej działalności artystycznej, _zięki której sztuka staje się dzisiaj znowu sprawą społeczną, mianowicie i~chitektury. Sztuka nabiera nowego znaczenia jako dekoracja, jako ozdo* ra życia (przez dekorację nie należy wszakże rozumieć ozdabiania pomie*

Iłistorja sztuki.