Magazyn6801

154

FEDERAL RESERYE SYSTEM

kapitału akcyjnego i rezerw. Wskutek tego kapitał Banków Rezerwy Federalnej jest zmienny, zależnie od stanu kapitałów własnych banków członkowskich, ich przystępowania względnie występowania z Systemu. Pierwotna ustawa (z 1913 r.) pozwoliła, w razie niedostatecznej subskrypcji na kapitał Banków Rezerwy Federalnej, wyłożyć część akcyj, pozbawionych prawa głosu, do subskrypcji publicznej albo sprzedać rządowi. Wobec dostatecznego pokrycia kapitału przez banki członkowskie nie było potrzeby korzystania z tego przepisu. Akcje opiewają na 100 $, a akcjonarjusze ponoszą odpowiedzialność do podwójnej wysokości subskrybowanego kapitału. Akcje Banków Rezerwy Federalnej otrzymują 6%-wą roczną kumulatywną dywidendę. Reszta zysków (po wypłaceniu dywidendy) była dawniej dzielona między kapitał rezerwowy Banku a Skarb. Bank Act z 1933 r. nakazał przelewanie całej nadwyżki zysku na kapitał rezerwowy „surplus fund". Banki Rezerwy Federalnej są zwolnione od podatków zarówno państwowych, jak i stanowych.

3. Zarząd Banków Rezerwy Federalnej. „Board of Directors“ składa się z 9 członków, wybranych na 3 lata, podzielonych na trzy klasy. Do klasy „A“ należy trzech dyrektorów, wybranych przez członkowskie banki okręgu, do klasy „B“ trzech członków pracujących w rolnictwie, handlu lub przemyśle, do klasy „C“ trzech członków, w tem przewodniczący „chairman" i zastępca przewodniczącego „deputy chairman" mianowani przez Radę Gubernatorów. Dyrektorowie klasy „B“ nie mogą być członkami zarządu, ani urzędnikami banków, a klasy „C“ członkami zarządu, urzędnikami, ani akcjonarjuszami innych banków. Na podstawie Bank Act z 1935 r. przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego wybiera na 5 lat Board of Directors za zgodą Rady Gubernatorów. Przewodniczący „chairman" jest kierownikiem Banku, a równocześnie pełni funkcje agenta Rezerwy Federalnej, działającego jako przedstawiciel Rady Gubernatorów i łącznik pomiędzy tą Radą a Bankiem. Jako agent Rezerwy Federalnej posiada przewodniczący w gmachu Banku osobne pomieszczenie i skarbiec. Członkiem Board of Directors nie może być członek Kongresu Stanów Zjednoczonych. Techniczna strona zarządu Banku należy do gubernatora „go-vernor", wybranego z poza Board of Di

rectors przez banki członkowskie. Na czele oddziału Banków Rezerwy Federalnej stoi Rada Dyrektorów złożona z 4—7 członków, mianowanych w części przez Bank, do którego oddział należy, a w części przez Radę Gubernatorów.

Organizacją nadrzędną nad Bankami Rezerwy Federalnej, utworzoną ustawą z 1913 r., była Rada Rezerwy Federalnej „Federal Reserve Board", złożona początkowo z 7, a od 1923 r. z 8 członków. Z urzędu należeli do niej Minister Skarbu, „Se-cretary of the Treasury", jako przewodniczący i Kontroler Obiegu, „Comptroller of the Currency". Pozostałych 6 członków mianował Prezydent Stanów Zjednoczonych za zgodą Senatu: 2 z pośród bankowców lub finansistów (dla których ustawa rezerwowała stanowisko gubernatora i wiceguber-natora), a 4 z pośród przedstawicieli handlu, przemysłu i rolnictwa. Członkowie z mianowania zajmowali swoje stanowiska przez 10 lat i nie mogli być akcjonarjuszami, urzędnikami ani członkami zarządu in-stytucyj finansowych, ani też członkami Kongresu Stanów Zjednoczonych.

Ustawa (Bank Act) z 1935 r. zastąpiła Federal Reserve Board przez nowe ciało — Radę Gubernatorów „Board of Governors of the Federal Reserve System" w Waszyngtonie, składającą się z 7 członków, mianowanych przez Prezydenta Stanów Zjedn. za zgodą Senatu na 14 lat. Każdy z członków Rady powinien pochodzić z innego okręgu Rezerwy Federalnej i reprezentować inną gałąź gospodarki narodowej. Na czele Rady stoi, mianowany przez prezydenta na lat 4, przewodniczący „chair-man“ i wiceprzewodniczący „vice-chair-man“, którzy przewodniczą zebraniom Rady Gubernatorów.

Rada posiada prawo: wglądu w księgi i stan interesów wszystkich Banków Rezerwy Federalnej oraz banków członkowskich, obowiązek ogłaszania tygodniowego stanu rachunków wszystkich Banków Rezerwo wych i bilansu łącznego, prawo ustalania stopy dyskontowej Banków Rezerwowych, prawo nakazywania redyskonta pomiędzy Bankami Rezerwowemi i ustalania stopy procentowej tych operacyj. Rada może obniżyć wysokość pokrycia emisji Banków Rezerwowych, nałożyć podatek emisyjny i wydawać przepisy odnoszące się do emisji i wycofywania biletów. W razie przekroczenia ustawy może zamknąć, zlikwidować lub zreor-