Magazyn6901

155

FEDERAL RESERYE SYSTEM

ganizować Banki Rezerwy Federalnej. Rada mianuje 3 dyrektorów w każdym z Banków Rezerwy Federalnej i może odwoływać lub przenosić urzędników w Bankach Rezerwy Federalnej. Otwieranie oddziałów i agencyj wymaga zezwolenia Rady, która ma nadzór nad sporządzaniem bilansów Banków Rezerwy Federalnej. Rada przeprowadza rozrachunki pieniężne pomiędzy Bankami Rezerwy Federalnej, dysponując ich Funduszami Wyrównawczemi i wydaje na podstawie ustawy rozporządzenia wykonawcze. Od 1933 r. posiada Rada prawo ustalania wysokości rezerw ustawowych w bankach członkowskich.

Ciałem doradczem Rady Gubernatorów jest „Federal Advisory Council", złożona z 12 członków delegowanych przez Banki Rezerwy Federalnej. Rada ta zbiera się przynajmniej 4 razy do roku na narady i wybiera 6-osobowy „Executive Commit-tee“, stanowiący łącznik pomiędzy Federal Advisory Council i Radą Gubernatorów.

Bank Act z 1933 r. stworzył „Federal Open Market Committee", składający się z 12 członków delegowanych przez poszczególne Banki Rezerwowe. Stosownie do postanowień ustawy (Bank Act) z 1935 r. Komitet Operacyj Otwartego Rynku składa się z 7 członków Rady Gubernatorów i 5 przedstawicieli Banków Rezerwowych. Komitet ten, zwoływany przynajmniej 4 razy na rok, ma ustalać zasady polityki otwartego rynku.

4. Emisja biletów. Banki Rezerwy Federalnej emitują dwa rodzaje biletów: „bilety Rezerwy Federalnej", wydawane pod kontrolą Rady Gubernatorów i będące zobowiązaniem Stanów Zjednoczonych, i „bilety Banków Rezerwy Federalnej", stanowiące zobowiązanie emitującego Banku, emitowane i zabezpieczone tak jak bilety Banków Narodowych.

Bilety Rezerwy Federalnej „Federal Reserve Notes", emitowane według uznania Rady Gubernatorów i wydawane przez agentów Rezerwy Federalnej Bankom Rezerwowym, są zobowiązaniem Stanów Zjednoczonych („óbligations of the United States") i muszą być przyjmowane przez wszystkie Banki Rezerwy Federalnej, Banki Narodowe i wszystkie inne banki członkowskie. Posiadają one moc umarzania zobowiązań wobec Skarbu Stanów Zjednoczonych. Do 1933 r. były one wymienialne na złoto w Skarbie, a na złoto lub „pełnoprawny pieniądz" (lawful mo-ney) w Bankach Rezerwy Federalnej. „Emergency Banking Act and Conservation Act" z marca 1933 r. zawiesił wymienialność biletów Rezerwy Federalnej na złoto, a uchwała Kongresu z czerwca 1933 r. uznała je za prawny środek płatniczy. Bilety Rezerwy Federalnej są drukowane i przechowywane pod zarządem Kontrolera Obiegu, który kosztami z tego tytułu obciąża Banki Rezerwy Federalnej. Emisja następuje w ten sposób, że Bank Rezerwy Federalnej zgłasza miejscowemu agentowi Rezerwy Federalnej (który jest równocześnie przewodniczącym jego Rady Dyrektorów) zapotrzebowanie na bilety, składając równocześnie w jego ręce odpowiednie zabezpieczenie w wysokości żądanych biletów. Zabezpieczenie to stanowią: wartości zdyskontowane lub przyjęte jako zabezpieczenie krótkoterminowych zaliczek udzielonych w trybie działalności kredytowej (patrz niżej); a poza tern: złoto i certyfikaty złote. Ustawa (Thomas Amendment) z 1933 r. dozwoliła do dn. 3. III. 1935 r., z prawem przedłużenia tego przywileju na dalsze dwa lata przez prezydenta, składać na zabezpieczenie emisji biletów Rezerwy Federalnej obligacje Stanów Zjednoczonych. Przyjęcie przez agenta Rezerwy Federalnej takiego zabezpieczenia wymaga uchwały Rady Gubernatorów, powziętej kwalifikowaną większością ze względu na interes publiczny.

Każdy Bank Rezerwy Federalnej jest zobowiązany do utrzymywania rezerwy w złocie (od 1934 r. w certyfikatach złotych), albo w „pełnoprawnym pieniądzu" w wysokości minimum 35% sumy wkładów i rezerwę w złocie (od 1934 r. w certyfikatach złotych) w wysokości przynajmniej 40% emitowanych przez siebie biletów Rezerwy Federalnej. Od 1934 r. Banki Rezerwy Federalnej otrzymują wzamian za oddane Skarbowi złoto certyfikaty złote. Bilety Rezerwy Federalnej emitowane przez poszczególne Banki Rezerwowe różnią się odmienną numeracją i serjami. W razie zainkaso-wania biletu przez inny Bank Rezerwowy, niż bank emitujący, bilet taki nie może być (pod karą grzywny) puszczony ponownie w obieg, lecz natychmiast zwrócony Bankowi emitującemu lub Skarbowi do wykupienia na ciężar Funduszu Wykupu. Bilety Rezerwy Federalnej prezentowane Skarbowi do wypłaty w certyfikatach złotych (do 1933 r. w złocie) zwracane są przez Skarb