Magazyn6301

FEDERAL RESERYE SYSTEM

Skarb wymienialność swoich biletów, których emisja początkowo ustalona na 150 milj. $ została podniesiona trzykrotnie do łącznej sumy 450 milj. (Ponadto emitował Skarb około 15 milj. drobnych biletów zdawkowych). Skarb Stanów Zjednoczonych pobierał cła w złocie i wypłacał odsetki i — w większości wypadków — kapitał pożyczek państwowych w złocie. Obliczona na podstawie notowań złota na giełdzie w New Yorku deprecjacja dolara papierowego osiągnęła najwyższy punkt w lipcu 1864 r., za jednego dolara złotego płacono wtedy 2,85 $ papierowych, czyli wartość biletu wynosiła około 35% dawnej wartości.

W celu łatwiejszego lokowania i podtrzymania kursu pożyczek państwowych, emitowanych na pokrycie wydatków wojennych, powstał projekt National Banking System. Sekretarz (minister) Skarbu Chase uzasadniał swój projekt tern, że obieg biletów stanowi bezprocentową pożyczkę dla banków, i że należałoby część tego zysku odebrać bankom, a oddać Skarbowi, który reprezentuje interes całego narodu. Kongres Stanów Zjednoczonych posiada prawo kontroli obiegu pieniężnego, dlatego bilety powinny być emitowane pod kontrolą Skarbu i zabezpieczone obligacjami państwowemi. Zaletą tego systemu będzie ujednostajnienie obiegu i zabezpieczenie przeciw deprecjacji i stratom, połączonym z wymianą biletów banków stanowych. Poza tem system ten miał przynieść korzyść publiczności przez stworzenie popytu na obligacje państwowe i obniżkę stopy procentowej bez stworzenia niebezpiecznego „monopolu pieniężnego". Projekt ustawy, oparty na „Free Banking System" stanu nowojorskiego, po wprowadzeniu przez Kongres szeregu zmian, zaczerpniętych z ustawodawstwa innych Stanów, został ogłoszony w 1863 r. jako „National Bank Act", którego główne zasady, z uwzględnieniem późniejszych zmian, są następujące:

2. Zasady organizacji. Bank Narodowy jest organizacją prywatną, założoną przynajmniej przez 5 członków odpowiedzialnych osobiście do podwójnej wysokości kapitału akcyjnego. Dla otrzymania tytułu „Banku Narodowego" i rozpoczęcia działalności wymagana jest zgoda Kontrolera Obiegu „Comptroller of the Currency". Przywilej emisyjny udzielany jest — w braku odmiennych postanowień — na lat 20;

149

na 2 lata przed upływem tego terminu może być przywilej przedłużony na następnych 20 lat. Zarząd Banku składa się z 5-osobowej Rady „Board of Directors", której członkowie wybierani są na 1 rok przez Walne Zebranie. Członkowie zarządu muszą być obywatelami Stanów Zjednoczonych i posiadać odpowiednią ilość akcyj Banku.

Banki Narodowe nie mają prawa otwie-ran a oddziałów (dozwolono na zatrzymanie już istniejących oddziałów bankom stanowym, przystępującym do systemu, a od czasu utworzenia Systemu Rezerwy Federalnej na otwieranie oddziałów zagranicą). Zakazane zostało także posiadanie akcyj innych banków i udzielanie kredytu poje-dyńczym klientom w wysokości przekraczającej 10% kapitałów własnych Banku.

3.    Kapitał akcyjny i podział zysków. Po uwzględnieniu późniejszych zmian, kapitał akcyjny (podzielony na akcje po 100 doi.) został oznaczony: w miejscowościach poniżej 3 tys. mieszkańców na minimum 25 tys. $, powyżej 3 tys. mieszkańców na 50 tys. f, powyżej 6 tys. na 100 tys. $, a powyżej 50 tys. mieszkańców na 200 tys. $. Bank Act z ^r933 r. podwyższył kapitał do 50 tys. $ we wszystkich miastach poniżej 6 tys. mieszkańców. Każda akcja zapewnia 1 głos na Walnem Zebraniu Dywidenda wypłacana jest półrocznie. Do czasu utworzenia kapitału rezerwowego w wysokości 10% kapitału akcyjnego przeznacza się Vio część zysków na zasilenie rezerw.

4.    Emisja biletów. Banki Narodowe opłacają (od 1900 r.) */«%-owy podatek państwowy od przeciętnej sumy rocznego obiegu biletów, jeżeli obieg pokryty jest 2%-wemi obligacjami skarbowemi i 1% jeżeli jest pokryty obligacjami o wyższem oprocentowaniu. Za złożone w Skarbie 2%-we obligacje pożyczek państwowych, otrzymują Banki Narodowe od Kontrolera Obiegu bilety w ilości odpowiadającej wartości nominalnej papierów. Za obligacje o wyższem oprocentowaniu wypłaca Kontroler jedynie yo% wartości nominalnej w biletach. W razie obniżenia się kursu pożyczek poniżej wartości nominalnej wymagane jest złożenie dodatkowych obligacyj. Bilety poszczególnych banków różnią się jedynie winietami i podpisami. Od 1875 r. została kwota emisji biletów Banków Narodowych ograniczona jedynie do wysokości wpłaconego