Magazyn6001

156

FEDERAL RESERYE SYSTEM

Bankowi emitującemu, obciążonemu na Funduszu Wykupu. Każdy Bank Rezerwy Federalnej musi utrzymywać w Skarbie Fundusz Wy k u p u „Redemption Fund" w certyfikatach złotych (dawniej w złocie) w wysokości przynajmniej 5% emitowanych przez siebie biletów. Do wymaganego 40% pokrycia emisji biletów zaliczane są: a) certyfikaty złote w kasach emitującego Banku, b) Fundusz Wykupu w Skarbie i c) te certyfikaty złote, które zostały oddane agentowi Rezerwy Federalnej, jako zabezpieczenie otrzymanych od niego biletów. Certyfikaty złożone na Fundusz Wyrównawczy (patrz niżej) mogą być zaliczane — według wyboru Banku — albo do rezerwy na pokrycie obiegu biletów, albo na 35% pokrycie wkładów. Bank Rezerwowy może zmniejszyć swoje zobowiązania z tytułu emitowanych biletów Rezerwy Federalnej przez złożenie w ręce agenta: a) biletów Rezerwy Federalnej swojej emisji, b) certyfikatów złotych (dawniej złota), albo c) „pełnoprawnego pieniądza¹¹. Bank Rezerwy Federalnej może wycofać złożone w ręce agenta weksle i inne wartości, służące za pokrycie emisji, składając równocześnie inne odpowiednie zabezpieczenie, albo bilety Rezerwy Federalnej swojej emisji. W razie obniżenia pokrycia biletów Rezerwy Federalnej poniżej 40% minimum przewiduje ustawa nałożenie przez Radę Gubernatorów progresywnego podatku emisyjnego i podwyższenie stopy dyskontowej. Ustawa z 1933 r. (Thomas Amendment) zawiesiła, na czas istnienia nadzwyczajnych warunków, prawo nakładania tego podatku.

Bilety Banków Rezerwy Federalnej „Federal Reserve Bank No t e s“ są zobowiązaniem Banku Rezerwowego, który te bilety emitował. Ustawa pozwala Bankom Rezerwy Federalnej nabywać od Banków Narodowych, na rynku lub od Skarbu obligacje Stanów Zjednoczonych, mogące służyć za pokrycie emisji biletów banków Narodowych. Wzamian za złożone do Skarbu obligacje mogą Banki Rezerwy Federalnej otrzymywać cd Kontrolera Obiegu bilety. Emergency Banking Act z 1933 r. zezwolił użyć na pokrycie takiej emisji jakiekolwiek obligacje Stanów Zjednoczonych, za które Kontroler wydaje bilety wartości nominalnej, oraz weksle, traty i akcepty dopuszczone do dyskonta ustawą, pokrywane przez Kontrolera do 90% wartości biletami. Wszystkie inne przepisy odnoszące się do emisji biletów Banków Narodowych mają zastosowanie do biletów Banków Rezerwy Federalnej z tą różnicą, że emisja tych biletów nie jest ograniczona do wysokości kapitałów własnych emitującego Banku.

6. Zasady działalności kredytowej. Banki Rezerwy Federalnej mają prawo dyskontować: a) sola weksle, weksle i traty handlowe, płatne w ciągu 90 dni, b) traty udokumentowane, płatne w ciągu 90 dni, c) weksle i traty udokumentowane rolnicze z terminem płatności do 9 miesięcy (od 1923 r. — dawniej 6 miesięcy), d) akcepty 90-dnio-we pochodzące z finansowania eksportu, im portu lub transportu. Banki Rezerwy Federalnej mogą udzielać bankom członkowskim zaliczek 15-dniowych na podstawie ich sola weksli (promissory notes), zabezpieczonych wartościami, nadającemi się do dyskonta lub skupu. W myśl ustawy z 1933 r. mogą służyć za zabezpieczenie 15-dniowych pożyczek także papiery procentowe, a pożyczki zabezpieczone tylko wekslami, nadającemi się do dyskonta, mogą być udzielane do 90 dni. Pierwotna ustawa dozwalała dokonywać wyżej wymienionych operacyj jedynie z bankami członkowskiemi. Dopiero ustawa „Emergency Relief and Construc-tion Act“ z 1932 r. pozwoliła Bankom Rezerwy Federalnej — w wyjątkowych okolicznościach i za specjalną uchwałą Rady Gubernatorów, powziętą kwalifikowaną większością — udzielać także prywatnym osobom lub firmom kredytu w formie dys konta na warunkach obowiązujących banki członkowskie, a ustawa „Emergency Banking Act and Conservation Act“ z 1933 r. dozwoliła — z podobnemi zastrzeżeniami — na udzielanie prywatnym osobom lub firmom 90-dniowych zaliczek. Rada Gubernatorów ustala, ile w portfelu danego Banku Rezerwy Federalnej może być weksli 3—6 miesięcznych, a ile 6—9 miesięcznych. W myśl postanowień ustawy kredyty Banków Rezerwy Federalnej winny mieć charakter krótkoterminowych operacyj z wj' kluczeniem kredytów inwestycyjnych i spekulacyjnych. Uchwalona w czerwcu 1934 r. nowela do ustawy o Rezerwie Federalnej nadała Bankom Rezerwy Federalnej prawo udzielania — w wyjątkowych okolicznościach i za zgodą Rady Gubernatorów — kredytów firmom przemysłowym i handlowym w formie t. zw. p o-życzek przemysłowych i han-