791
IZBY PRZEMYSŁOWO-HANDLOWE W POLSCE
rozbieżności w interesach indywidualnych i grupowych. Ostrza tych rozbieżności ścierają się w codziennej pracy izb przemysłowo-handlowych, a wyniki rozważenia przez izbę każdej sprawy, obchodzącej różne grupy gospodarcze, stanowią wypadkową, uzgadniającą poglądy tych grup.
Objektywizm, niezależność i wszechstronność izb przemysłowo-handlowych w wykonaniu ich działalności reprezentacyjnej i administracyjno-organizacyjnej wynika z charakteru publiczno-prawnego, powszechnego izb oraz z najściślejszego powiązania organizacyjnego ze zrzeszeniami dobrowolnemi, które ustawodawca polski wciągnął bezpośrednio w orbitę prac izb.
Znalazła ona formę prawną w nadaniu wolnym organizacjom prawa desygnowania części (*/*) radców izb, których skład opiera się w ten sposób nietylko na reprezentacji, wynikającej z ogólnych wyborów, ale również na reprezentacji wolnych zrzeszeń zawodowo-społecznych. W tych zrzeszeniach izby posiadają dzięki temu bezpośredni łącznik z zorganizowancmi w poszczególnych branżach przemysłem, handlem i finansami.
Specjalizacja radców izby na terenie ich komisyj fachowych nie następuje skutkiem tego według branż czy rodzajów przedsiębiorstw, które każdy z nich reprezentuje, lecz według klucza ogólnych problemów gospodarczych, a więc np. celnych, socjalnych, eksportowych, podatkowych etc., interesujących całe życie gospodarcze, a nietylko pewne branże lub grupy. Pod tym kątem widzenia bada izba każdą sprawę i to właśnie pozwala jej na syntetyczne ujęcie interesów poszczególnych branż w wyniku porozumienia ich przedstawicieli na płaszczyźnie naturalnej i rzeczowej. Ścisły, organiczny kontakt zrzeszeń dobrowolnych z izbami, niezależnie od znaczenia, jakie posiada w zakresie ich działalności reprezentacyjnej, wywiera dodatni wpływ na sposób wypełnienia przez instytucje samorządu przemysłowo-handlowego obowiązków administracyjnych, nałożonych na nie przez państwo w poruczonym zakresie działania, obowiązków wypełnianych w zastępstwie lub ku pomocy organów państwowych. Bezpośredni udział organizacyj dobrowolnych w tym kierunku działalności izb przyczynia się bowiem do mocnego zaakcentowania w niej pierwiastka społecznego, który stanowi najsilniejsze przeciwstawienie biuro-kratyzacji, tak łatwo opanowującej wszystkie dziedziny administracji.
Z drugiej zaś strony organizacje gospodarcze znajdują również poważne oparcie i pomoc w izbacn przemysłowo-handlowych, mając możność korzystania z ich pośrednictwa w obronie reprezentowanych interesów, tam gdzie one są zgodne z interesami całości życia gospodarczego, w drodze oddziaływania na korzystne kształtowanie się polityki gospodarczej, mając możność wpływu na sposób wykonywania przez izby zadań administracyjnych w zakresie spraw, interesujących członków organizacji.
W ten sposób podstawą konstrukcji organizacyjnej naszego życia gospodarczego jest wzajemne oparcie i wzajemna potrzeba istnienia harmonijnej współpracy powiązanych ze sobą izb przemysłowo-handlowych i dobrowolnych, społeczno-zawodowych zrzeszeń, reprezentujących poszczególne dziedziny i branże produkcji i wymiany.
1. Kierunki działalności. W ramach swych zadań i uprawnień izby przemysłowo-handlowe rozwijają działalność w trzech zasadniczych kierunkach.
Pierwsza funkcja izb, to praca o charakterze ogólnym, współudział w stanowieniu praw przez opinjowanie lub opracowywanie projektów ustaw i rozporządzeń; tą drogą izby oddziaływują na kształtowanie się polityki gospodarczej państwa po linji ogólnych interesów produkcji i wymiany oraz prowadzą obronę tych interesów wobec czynników państwowych przez wysuwanie z własnej inicjatywy, lub na zlecenie władz tez, wniosków i postulatów programowych.
Drugą grupą prac, prowadzonych przez izby, jest wykonywanie administracji publicznej, bądź we własnym zakresie działania, bądź w formie zleconego zastępstwa organów państwa lub pomocy w wykonywaniu jego zadań administracyjnych.
Trzecim wreszcie kierunkiem działalności izb są prace, prowadzone przez nie dla zaspokojenia potrzeb i ułatwienia warunków rozwoju życia gospodarczego oraz podnoszenia jego poziomu przez inicjowanie, organizowanie i zakładanie odpowiednich urządzeń i instytucyj oraz wykonywanie funkcyj o znaczeniu ogólno-informacyjnem dla sfer gospodarczych.
61*