page0179

179

nowisku poznaje się z Tomaszem A. Scottem, dyrektorem świeżo ukończonej kolei PennsyIwańskiej. Gorliwość jego i zdolności skłoniły Scotta, iż zaproponował mu posadę telegrafisty w swojem osobistem biurze, którą też Carnegie skwapliwie przyjął. Obaj zrobili dobry wybór. Scott bowiem pozyskał żywego, obrotnego i energicznego młodzieńca; którego obdarzył wkrótce całem zaufaniem, zaś Carnegie znalazł w osobie Scotta zwierzchnika bystrego, umiejącego ocenić wartość ludzi. Pensyę mu Scott podwyższył do 35 dolarów miesięcznie.

— „Tomasz A. Scott — opowiada Carnegie — uczynił mnie nietylko telegrafistą, lecz i swoim sekretarzem. Pensya 35 dolarów wydawała mi się majątkiem. Linia telegraficzna była dopiero w budowie i ja musiałem także ukończenia tej budowy doglądać. Byłem odpowiedzialnym za wszystko, nietylko za telegrafowanie, lecz także i za ruch pociągów. Nieraz, gdy był większy ruch, lub zdarzył się jakiś wypadek, pracowaliśmy obaj ze Scottem dniami i nocami. Bywały tygodnie, w których wcale nie wracałem do domu, szczęśliwy, jeżeli mogłem złapać chwilę wytchnienia i położyć się na dwie lub trzy godziny w jakim wagonie towarowym⁴⁴.

Miał wówczas dopiero lat 19, lecz do jakiego stopnia była w nim już rozwinięta samodzielność, przytomność umysłu i przedsiębiorczość, świadczy następujące zdarzenie:

Podczas nieobecności Scotta otrzymuje depeszę,

http://rcin.org.pl