page0210

- 209 —

lewski i tak grożąc ntu przemówił: — „Setegiusźu! za to żeś się poważył bluźnierczo chlubić, jakobyś przez zaniedbanie spowiedzi, pokuty i Sakramentu, uszedł śmierci podczas szturmu, zapowiadam ci, że niebawem spotka cię śmierć ale nie tak chwalebna jak w boju.” Widzenie znikło, Setegiusz się obudzi! i z przerażeniem opowiedział swój sen, ale złych obyczajów niezmienił? Szóstego tóż dnia po tćm zdarzeniu wyjechał Setegiusz z królem Bolesławem do lasu Wsosina, < gdzie się mnóstwo, żubrów znajdowało A gdy król Bolesław po ubiciu licznej zwierzyny wyruszył z legowiska rzadkiej wielkości żubra, ów zwierz uchodząc przed pogonią psów i pociskami myśliwych, i zwinna szybkością wszystkie zasadzki omijając, przypadkiem na owego Setegiusza wybiegł. Ten wstydząc się w obliczu króla Bolesława i rycerzy uciekać, lub się schować, zeskoczywszy z ko-nk kopią zwierza ugodził; lecz gdy go odrazu niepowa^ lił, rzucił się na ziemię w nadziei, że tym sposobem uniknie wściekłości ranionego żubra. Lecz że zwierz ten z natury swojej najzaciętszą ziość na leżących zwykł wywierać; więc naprzód racicami Setegiusza podeptał, potem wziąwszy na rogi, kilka razy nakształt piłki wysoko w powietrze podrzucił, a wreszcie połamanego i w pół nieżywego, między kizaki cisnął.

JB Ó B U.

Nieporządek w polowaniu, łakomstwo ludzi na skórę bobrową, wytępiły u nas to zwierze, tak dalece, że dziś tylko w jednój części puszczy Białowiezkiej można spotykać to osobliwe stworzenie. Jest ono wielkości n ir-nego psa, należy do rodzaju zwierząt co równo żyją na

18*