810
rakterystyki, ten kraj Zaporożan! Reszta opisu podróży zajęta jest opowiadaniami królowej. Nie obeszło się bez wypadku, powóz się raz przewrócił. Królowa stanąć musiała w Nowej Sieniawie, włości księcia Czartoryskiego, w bardzo nędzne., chałupie, i to daje powód autorowi do nowych przymówek Polsce: „oprócz zamków, powiada, wszystko tam zaniedbane, nawet częstokroć nędzne.” Przeciw' pojęciom Saint-Priesta w historyi polskiej powstawał Przegląd Po-znańsli, tom z r. 1859 czy 1860. Jul.B.
Saint-Quentin, główne miasto okręgu w departamencie 'francuzkim Aisne, położone nad kanałem tegoż nazwiska, jest dobrze zabudowane, posiada ratusz gotycki, wspaniały kościół katedralny, ogród botaniczny, szkołę wyższą, towarzystwa akademiczne, bibliotekę publiczną, teatr. Ludność wynosząca 25,000 zatrudnia się wyrobami płótna, bawełny, batystu, muślinu, jako też handlem zboża, owoców, cydru i t. d. Saint-Quentin, rzymskie Augusta Ve-romanduorum, w końcu VIII wieku było stolicą hrabstwa Yermandois w Pi-kardyi; wr r. 1215 stało się własnością korony francuzkiej, a przez swe znaczne fortyfikacyje było jednem z najważniejszych miast pogranicznych. Historycznie pamiętnein jest to miejsce przez wielką klęskę, jaką tu poniósł konne-tabl Montmorency w r. 1557, idąc na odsiecz miastu Saint-Quentin, oblężonemu przez armię hiszpańską, pod dowództwem Filiberta księcia Sabaudzkiego, przy-czem padło 4,000 Francuzów. Sam Montmorency, książęta Montpcnsier i Lon-gueville/ marszałek St. Andre do niewoli wzięci. Następnie Hiszpanie miasto szturmem zdobyli, a dowodzący w niem admirał Ćoligny został także jeńcem hiszpańskim.
Saint-Real (Cezar Vichard Abbe de), historyk francuzki, ur. w roku 1639 w Chambery; kształcił się w Paryżu, później udał się do Angkii, zkąd powróciwszy do Francyi, ciągle w' Paryżu przebywał, poświęcając się badaniom historycznym. Umarł.roku 1692. Z dzieł jego wymieniamy: Ss-pt. discours sur Pusage de fkistoire (Paryż, r. 1671); Don Car łosi nourellb hisloriąue (Paryż, r. 1672); Discours sur la raleur (Kolonia, r. 1688); Histoire de la conjitraUon qae les Espagnols formerent en Id 18 ront.re la republiąue de Venise (Paryż, r. 1674). Prace Saint-ReaPa mniej się zalecają bystrością krytyczną i dokładnością w zgłębianiu źródeł historycznych, jak raczej pięknym stylem i plastycznością przedstawienia.
Saint-Remy, miasto francuz, depart. Ujścia Rodanu (bouches-du-łihóne). o 2 milo od Arles, ma 6,000 mieszkańców', szpital dla obłąkanych, przędzalnie jedwabiu i wełny, fabryki oliwy. Prowadzi znaczny handel zbożem, nasionami, oliwa, jedwabiem, jarzynami. Słynie kilką starożytnemi pomnikami, a mianowicie lukiem tryjumfalnym, wzniesionym, podług mniemania niektórych pisarzy, na cześć Maryjusza. Jest tu także grobowiec ozdobiony 4-rna płaskorzeźbami; łaciński na nim napis oznajmia, że pomnik ten postawił Sextus Lucius swoim rodzicom. W poblizkich górach pokazują szczątki wodociągu rzymskiego. Saint-Remy otrzymało nazwrę od imienia arcybis. Reims, któremu Klodo-weusz miasto to podarował.
Saint-Rene-Taillandier (Kasper Ernest), uczony francuzki. urodzony d. 16 Grudnia 1817 r. w Paryżu, jest synem adwokata trybunatu i autora poematu la Guerre dSEspagne. Po ukończeniu nauk w rodzinnem mieście, udał się do Niemiec, a mianowicie na uniwersytet heidelbergski. W r. 1841 otrzymał katedrę literatury w Strasburgu, a we dwra lata potem takąż katedrę w Montpellier. W r. 1863 po usunięciu się Saint-Mare-Girardin został profesorem poezyi w paryzkiej Sorbonie. Piśmiennictw'0 francuzkie zbogacił