tpn w alpach i za alpami 83 01
77
Izabella me chcącgo odmowną całkiem odpowiedzią do ostainićj przywieść rozpaczy, odkłada do lepszych czasów ostatnią decyzją. Columb znów się udaje do Anglii, Francji, Wenecji, gdiie nic nie wskórawszy, do Hiszpan" wraca.
Tam nową dla siebie otrzymuje komissyą. Lecz i ta toż samo co piórwsza powtarza; Columb wszelką traci nadzieję.
Myśli jego jednak zaczynają powoli zwracać uczonych uwagę. Dowodzenia jego nieznacznie szerzą się po-wiecie, i coraz więcej nabierają rozgłosu.
Domysły o istnieniu antypodów już bowiem nie po raz pierwszy krążyły między znakomitemi ludźmi. Starożytni napomykali o nich: włoscy żeglarze nieraz napotykali znamionujące nieznany świat oznaki, jakoto, szczątki łódek odmiennego kształtu, ciała ludzi i zwierząt Europie nieznanych. Columb sam wyznaje, iż pamiętniki i podróże Wenccyuna Marco Polo, z 1255 roku, najbardziej w nim jego panującą myśl rozwinęły.
W końcu mnićj już zaczynają po dworach wyśmiewać Krzysztofa, mnićj wątpić o tóm, co on twierdzi, jak o tśm, czy skutek odpowió zbyt znacznym podobnej wyprawy nakładom. Portugalia była zrazu także odrzuciła Columba prośby, teraz sekretnie na zachód wysyła swe fregaty; te niedołężną prowadzone ręką, bezskutecznie wracają. Ale Florencja posiada uczonego Ameryka W> spucego, i chce mu podobnąż mcssyą poruczyć.
Wówczas i Hiszpania ze swćj opieszałości się budzi. Właśnie pokonała Maurów, zdobyła Grenadę, znajduje sprzyjającą zamysłom Columba porę, a lękając się być ubie/oną, przyzywa go do siebie, mianuje admirałem i okręty przyrządza.
Tak 3 sierpnia 1492 roku, Columb na swą pićrwszą puszcza się wyprawę. Obiecuje wykryć kru|e, gdzie złoto garśćmi będzie się zbierało; obiecuje pereł i klejnotów bez miary. Peino się zwolenników do jego podróży łączy; liczne mu towarzyszy greno. Lecz ci ludzie, jedynie chęcią zysku wiedzeni, bez nauki, bez szlachetnej żądzy sławy, gdy stracili z oczu ląd, od którego nigdy nie oddalano się przedtem, gdy się ujrzeli wpośród niedościgłej oceanu przestrzeni, zlękli się tćj jego nieznanćj wielkości; zamiast złota, pereł, zaczęli śmierć przed sobą widzieć, i żądać powrotu.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
tpn w alpach i za alpami34 01 77 wielkości; słowem, pełno pobratymczych zalet i wad, które wzajemny
tpn w alpach i za alpami87 01 77 południu dawano dla nich u dworu uczty, i rozmaite przemyślano roz
tpn w alpach i za alpami 49 01 44 jego posiadać własności. Jedne całkiem od stóp do szczytu się żarz
tpn w alpach i za alpami 88 01 VII. APENINY. — CARRARA I MAS3A. — LUKA.—ARNO. Przyjeżdżając do Genui
tpn w alpach i za alpami28 01 121 dobrćj sławy człowieka, wymagając jedynie skrupulatności w do kon
tpn w alpach i za alpami31 01 224 Byłoto właśnie gdy papież Klemens VII, do twierdzy Śgo Anioła prz
tpn w alpach i za alpami07 01 50 rem wysilenia swego, z przeczuciem może nieba, do którego uzyskane
tpn w alpach i za alpami43 01 185 z gotowemi już fajerwerkami. Uwiązują je tylko do kijów, uo drabi
tpn w alpach i za alpami12 01 g jakby od wszechwładnego przybywał nauczyciela, a gdy król do niego
tpn w alpach i za alpami 26 01 oo tak wymownie pisał, gdyby nie wierzył w to co pisał, i pisma jego
tpn w alpach i za alpami54 01 ROZDZIAŁ XIV. Petrarka. — Bocacclo. — Atheńskl książę. — Początek dom
tpn w alpach i za alpami54 01 195 To wszystko me dla mniei... taka była ostatnia obrachunku mego ko
tpn w alpach i za alpami80 01 70 cieszono mig mówiąc iż cna przeciwny wzięła kierunek, że me ■ipfąc
tpn w alpach i za alpami32 01 121 z jaką ją odwróciła, by swym ślicznym przypatrzyć się plecom, nic
tpn w alpach i za alpami71 01 160 Monsignor przybył na me wezwanie, lecz i on żadnego objaśnienia m
tpn w alpach i za alpami 55 01 50 Jeden z nich, Amedeusz I, w 1048 roku łącząc się z sukces-sorką hr
tpn w alpach i za alpami46 01 139 Widok tych sześciu walecznych, dodał otuchy uginającym się już Gw
tpn w alpach i za alpami60 01 153 swą ukochaną pieści się Florencyą, najczulsze dla niój dobierając
tpn w alpach i za alpami99 01 192 Ta wielka pani była żoną dworzanina. Bianka podług przy* rzeczeni
więcej podobnych podstron