tpn w alpach i za alpami1201

g

jakby od wszechwładnego przybywał nauczyciela, a gdy król do niego bocznemi schodami wyszedł, zarzucili mu stryczek na szyję i udusili.

Węgrzy, zapóźno o tym wypadku uwiadomieni, upierali się zrazu przy władzy, przeciw królowój lud podniecając. W końcu z Neapolu wynieśli się, ale wróciwszy do kraju, króla swego, braia Andrzeja, podmówili do zemsty, rzucając na Johannę całej tej zbrodni ohydę.

Cz. Johanna miała w niój udział? nigdy to dowiedzionem nie było. Nienawiść jej do męża, jako i znana duma nielubiąca podziału władzy, przeciw niej mówią. Żwawa zaś chęć usprawiedliwienia się z tego zarzutu, i ścisłe zbrodniarzy poszukiwania, mogłyby przeciwnie twierdzić.

Juhanna napisała do węgierskiego króla list pełen wymowy, zaręczając go o swój niewinności: w odpowiedzi dowiedziała się iż on w nią nie wierzy, że gotuje dla pomszczenia brata na Neapol wyprawę.

Królowa miała lat ośmnaście; kraj bez wmjska, bez dowódz-ców, bez skarbu , Zaślubiła co' prędzej swego kuzyna, hrabię Tarentu, którego oddawna kochała; lecz i ten, nie znajdując w tak trudnych okolicznościach środka, schronił się z nią do prowan-ckich andegaweńskiego domu posiadłości.

Mówią, że tam na nowo przed zcbranem naówczas w Awi-gnonie świętem Collegium, Johanna żądała ze śmierci pierwszego męża się usprawiedliwić. Dodają, iż dla pozyskania przychylności sądu, za bardzo małą cenę przedcła Awignnn papieżom.

Tmczasem król węgierski do bezbronnego Neapulu wkrocz ł. Na czele licznych jego legij powiewała czarna, srebrem za-haftowana chorągiew, a ten haft przedstawiał smutny brata jego koniec.

Neapolitańsey panowie, przerażeni widokiem tćj chorągwi i zemstą jaką znpowiadała, zaczęli bić czołem przed tym nowym panem. Węgrzyn zimno bardzo ich przyjął, podatkam' uciemiężył, kilku w Andrzeja sprawie obwinionych tortura i śmiercią rozkazał ukarać, a zabrawszy ile mógł pieniędzy, wrócił do siebie zostawując w Neapolu jakąś załogę.