tpn w alpach i za alpami2501

218

so Ferate i Fra Bartolomeo, obok szlachetności, rozlali nań jeszcze czułości powłokę, którą Carh Dolce aż do zbytku posunął.

W rzymskićj namiętne i silno uczucia bardziej pannja. Nikt nie dorównał Perrugmowi, gdy przedstawia boleść Maryi u grobu syua, lub uczniowi jego sławnemu Rafaelowi, gdy w dziewiczych jćj wdziękach matczynej miłości całkiem niebiański nadaje wyraz. Parugino i Refael Sc.nzio są też rzymskićj szkoły meteorami, jak ich uczniowie główną jćj ozdobą.

Lombardzka, pod- Leonardem wykształcona, swą niezrównaną gracją najbardziej jednak winna sławnemu Corregio.

W weneckićj można dostrzedz wschodnie jćj pochodzenie. Paweł z Werony (Paulo Veronese) zachował żywy, oniemal jaskrawy jej koloryt. Tjcyan wydoskonalił cieniowania ciała sztukę.

Gdy między temi szkołami przyszło do współzawodnictwa i do wzajemnćj krytyki, florencka słusznie zarzucała rzymskićj do przesady skłonność, a weneckiój brak dokładności w rysunku. Wenecka za to wyśmiewała florencką, iż kupieckiego pochodzenia nosi cechę: żc skąp swym madonom na suknie i draperye. Prawda istotnie, że madony florenck^:e obok weneckich, daleko fuldziścićj ubranych, nieco ubogo wyglądają.

Boloriska, lubo w artystów obfita, lecz już powstała gdy inne upadły gdy malarstwo inny przybrało podział, o naśladownictwo obwinianą bywa.

Neapolitańska, ze wszystkich najuboższa, szczyci się imieniem Salmtora Rosy i kilku inneroi. Mimo to iednak, dla braku samodzielności, między szkoły czasem uczoną me bywa; co nie przeszkadza, iż w Neapolu bynajmnićj na to upokorzenie przystać nie chcą. Owszem, mają przekonanie że im się pierwszeństwo należy, i swą szkołę przed wszystkimi mieszczą.

O ;oinićj zaś wzięte malarstwo we Włoszech, na trzy zwykle dzielą peryody, podług starań jakim uległo najprzód w górę, potem ku upadkowi idąc.

Pierwsza, od Cimabuego poczynając, mieści w sobie Giotta, Itlaiaccia i ich uczniów lub naśladowców, i za p-ękny ustęp uważaną być może.