tpn w alpach i za alpami6301

100

diirhimy znikają, nowy tylko papież pod swoim zostaje, i powinszowania odbiera. Następnie idzie za ołtarz, gdzie swe kardynalskie na pontyfikalne zmienia suknie; a w tym nowym stroju przed stopniami zasiadłszy ołtarza, odbiera pierwsze od swych dawnych kolegów uwielbienie (adorazione). Wszyscy kardynałowie przyklęknąwszy w nogę go całują, on wkłada na palec podany sobie herbowy pierścień, o którym mówiliśmy, i objawia jakiego sobie obiera patrona, pod jakiem imieniem panować pragnie.

Jeżeli zaś po obliczeniu głosów, okaże się, iż nikt dwóch trzecich części ich nie otrzymał, noówczas wszystkie kartki wrzucają się w ogień do małego za ołtarzem na ten cel piecyka, którego luft na qwirynalski wychodzi plac.

Plac ten od rana niecierpliwym wówczas zalany bywa ludem,ze wzrokiem na ów piecykowy luft zwróconym. Gdy tylko da się widzieć palących się wotów dym, lud zaczyna smutnie się rozpływać, i ze wszech stron dają się słyszćć słowa: „Jeszcze nie! jeszcze nie!” a te do wszystkich posyłane okien, całe niebawnie obiegają miasto. Lecz jeżeli którego wieczora dym się nie pokaże, oznaką lojest, ii Rzym ma już nowego pana, kościół nowego naczelnika; a wszystkie odgłosy w jeden radosny zlewają się głos. Mur pokrywający drzwi balkonu, niebawnie pod młotkiem się rozpada, a na balkonie okazuje się z krucyfiksem w ręku najstarszy z kardynałów, i donośnym głosem te mówi słowa:

„Annutio yobis gaudium magnum: Paparn habemus. Reve-rendissimus Dominus N N. electus est in Summuin Pontificem, et elegit sibi nomen N.”

Obiór kardynałów daleko mniej czasu i zachodu bierze. Papież zwołuje konsystorz i oświadcza mu kogo radby mianować. Kardynałowie powstają, a skłoniwszy się mówią: „Dobrze.”

Wieczorem nowy kardynał dom ąwój oświetla. Przed bramą palą się smolne beczki i kagańce, w oknach lampiony i pochodnie, w salach świece i lampy. Pokoje, w kwiaty ubrane, otwarte są dla wszystkich. Mężczyźni i damy znajomi i nieznajomi stroją się jak na bal; pićrwsi kładą wszystkie swe ordery, drugie wszystkie klejnoty, i jadą niby z powinszowaniem. Kardynał przy wejściu głównego salonu każdego wita. Jeżeli po-