tpn w alpach i za alpami0701

150

białość, którćj świeża ich cegła zaprzecza. Sąto miniaturowe naśladowania rzymskich ruin, jestto villa Torlonia.

Naśladować pod bokiem Rzymu jego szczytne zwaliska, czyli raczćjje przedrzćżniać— bo dzieło 26 wieków naśladować się nie daje — najdziwaczniejszym i niedowarzonym zdało mi się pomysłem. Lecz i w nim villi właściciel był tylko naśladowcą; gdzieindziej, w okolicach Rzymu, już mi się coś podobnego napotkać dało.

Jeżeli chcesz powziąć wyobrażenie co pieniądze dać mogą, z uwagą willi Torlonia się przypatrz. Przekonasz się zarazem iż za nie gustu kupić niepodobna. Tam bowiem brak jego zupełny; lecz prócz niego, znajdziesz wszystko na co tylko przemysł ludzki zdobyć się potrafił; aż do turniejów, z gotowemi już do nich z lektury rycerzami, na takichże koniach.

Dla książęcych zaś koni, piękny ujrzysz gotycki pałac, z ró-żnobarwnemi oknami; pałac którymby pićrwsza elegantka dla siebie nie pogardziła. Ale ta stajnia żadnego nigdy nie widziała konia, jak w samóm Casino, gdzie wszyscy topicerowie świata, swe rozwinęli talenta, widać odrazu iż nikt na żadnćj nie siedzi nigdy sofie; tam wszystko do miłego, niby wiejskiego życia gotowe, ale widać iż nikt go zakosztować nie spieszy, nie chce. Wychodząc z tego Casina, gdzie pokazawszy ci ze złoconego brązu wschodów poręcze, na których nikt się nie oparł, spiesznie je znów w płótno obwijają, przychodzi na usta pytanie: „Ina cóż to wszystko?”