plemienia papuańskiego a w innych miejscach ludy właściwie mongolskie. Należałoby wiec przypuścić, że oni ztamtąd zostali przez_ inne ludy wyparci, tak że się na wyspy indyjskiego archipelagu przenieść byli zniewoleni; lecz to musiało nastąpić chyba bardzo wcześnie, t. j. w owym jeszcze czasie, gdy mieszkańcy obecni azjatyckiego lądu stałego, należący bez wyjątku do właściwie mongolskiego szczepu, na nim sie jeszcze nie osiedlili. — Zdaje się, iż u pojedynczych ludów malarskiego szczepu zachowały się aczkolwiek niejasne wspomnienia tej katastrofy (u Jawańczyków, Buginezów), które próżność narodowa później rozmaicie przetworzyła i z innemi wypadkami połączyła. Że jednak wszelka, cokolwiek wydatniejsza pamięć tego związku z iądem stałym zaginęła, tak że dowodów bezpośrednich na to, iż owa pierwotna siedziba Malaj czyków rzeczy wiście na nim od wschodnio połudmo-wój stront się znajdowała, w tej chwili żadną miarą dostarczyć nie można, da się wytłomaczyć tylko charakterem tego ludu, któn ich z tamtąd wyparł. Mongołowie stanowią lud, który zawsze massami z dziką gwałtownością występuje i wszystko obce w sobie chłonie, w mniejszości zaś się jawiąc, łatwo się przeistacza i ginię. Ztąd to pochodzi, że Malajczycy. zjawiwszy się po wielu wiekach na powTÓt. na brzegach wschodnio azyjatyckiego ladn i osiedliwszy się tam, nie znaleźli więcej ani śladu nawet swych pozostałych tamże braci, ani też przez mieszkańców nie byli poznani. Dla tego też i obecne ich osady na lądzie stałym mogą się w porównaniu z osadami na wyspach okazać znacznie młodszemu, tak że za późniejsze i wt historycznych już czasach powstałe uchodzą. Lecz czas, w którym to wszvstko nastąpiło. mianowicie, w którym polynezcy Malejczycy od swych azyjatyc-kich braci się odłączyli, nie da się dotąd ani w przybliżeniu oznaczyć. Wprawdzie już bystry i przedwcześnie nauce wydarty botanik, Ber-told Seemann, zrobił tą uwagę, iż Malaj czy cy z wysp Sunda nazywają wino palmowe, toczone z nacięć na pochewkach kwiatu kokosowego, toddy albo taddy,‘-które to słowo z sanskrytu pochodzi, tak że dopiero bramańscy Indowie znajomość ważną przyrządzania kokosowego wina na wschodnio-azyjatyckich wyspach, jak się zdaie, zaprowadzili !). Otóż palma kokosowa rozprzestrzeniła się prawdopodobnie ze wschodu na zachód, znajduje się obecnie na każdej z wysp południowego oceanu, orzechy jój służą mieszkańcom atolli czyii gromad wysp koralowych za pożywienie powszedni^ a nawet niekiedy za je-
T) Berthold Seeman. Dottings on the roadiside, str, 153,