WA308–7 II5947 NAUKA O LUDACH 618 I
602
2. Semici.
Szczep ten ludów nadśródziemno-morskich zajmuje Małą. Azyją i części wschodniej Afryki. On posiada wszystkie znamiona ludów nadśródziemno-morskicli, ma bujniejszy zarost brody od Hamitów i częściej od nich rysy twarzy wyraziste, usta wązkie i cienkie, nos wysoki, garbaty i brjri ostro narysowane. Barwa skóry chwieje się pomiędzy lekką śniadością i odcieniem ciemno brunatnym. Wymiarów czaszki posiadamy bardzo mało. Według skali, przez Welckera podanój, stoją Żydzi na granicy średniej szerokości głowy, należą jednak jeszcze do nizkich szerokogłowych. Arabowie zaś zbliżaią się do granicy wązkogłowych, liczą się zaś jeszcze do wysokich średnio-głowych. Abysińczycy nakoniec z wskaźnikiem szerokości 69 a wysokości 76° posiadają wysokie do Murzynów zbliżone wązkie głowy. Lecz któż nam za to ręczy, iż czaszki z Habeszu należą do potomków rzeczywistych semickich przybyszów czystej krwi'?
Znawcy staroegypskiego i znawcy semickich języków *) objawili już dawno to mniemanie, że w przeszłości jak dotąd badaniu naszemu jeszcze niedostępnój, Hamici i Semici we wspólnych siedliskach języki swe przynajmniej aż do zaimka rozwinęli. Stary Testament przechował nam nadto zarys etnograficzny ludów nadśródziemnomor-skich w formie dawniejszej i nowszój 2), przenosząc w prostocie pa-tryarchalnego poglądu nazwy ludów, krain lub miast na wymyślonych ojców rodów i pokoleń. I tak np. wyprowadzają Żydzi praojca swego rodu, Ebera, jako wnuka od Arphakszada;lecz Arphakszad to kraina Archapachitis u Ptolomeusza, położona w bliskości góry Ararat i dotąd jeszcze Albak zwana 3).
W owych czasach, w których rodowód ludów w księdze rodzajów pisma św. został spisany, można było zapewnie uchwycić łatwiój pewne podobieństwa ludów pomiędzy sobą, które się potem więcej za-
*) Ostrzegamy wyraźnie, iż te słowa nie odnoszą się wcałe do dzieła, które w Gotha w r. 1872 pod tytułem: „Die Semiten in ihrem Yeriiaeltniss zu Chamiten und Japhetiten“ wyszło.
2) Genesis X. 1—32. Parańp. lib. 1, cap. 1.
3) Ei. Spiegel, w Ausland, 1872. N° 44. str. 1035.
http://rcin.org.pl
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 108 I cych do szczepu Berberów ]). Nawet pomiędzy pokoleniem Monbut-tu
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 401 I 385 lejno zrzekają. Ten rozpoczyna wtedy rzecz swoją, z włosiany
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 012 I IV 7) Makasarowie, Bugi i Wadszo . Sir. 375 8)Alfurowie. • 3
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 096 I 80 tyccy należą do ludów nizkiego wzrostu, gdy tymczasem polynez
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 458 I 442 zrka tych wszystkich ludów jest prawie jedna i ta sama. Ogra
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 497 I - 481 - językami. Niektóre z tych ludów, jak np. Kowic-zini i Ki
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 607 I 591 Tamasygt ). Środkową część wielkiej amerykańskiej pustyni za
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 456 I ±40 gami. Ten kult, Kcmi-no-madsio „droga bogów znany jest u nas
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 097 I 81 jej. Owe południowo - amerykańskie szczepy należą wprawdzie d
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 117 I 101 gły. nim do nas się dostały. Wprawdzie wiele ludów posiada t
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 133 I 117 tak że np. tenda tenda często,—tenda tóndd zaś chwilowy prze
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 169 I 153 pończycy zbierali dwa razy do roku ten owoc i używali go alb
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 176 I 160 społeczeństwa na niższych stopniach swego rozwoju ten występ
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 213 I 197 czy pochodzenie mieszkańców ziemi ognikewćj i wysp magiellań
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 327 I 311 Kto tylko raz na pustyni nogą. stanął, ten nachwalić się nie
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 397 I rządza się z korzenia rośliny awa czyli kawa (piper methysticum)
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 429 I 413 pochodzenia obcego, szczep szlachetny na dzikim pniu. Można
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 455 I 439 stanowiska. Pomimo zaciętego oporu uznał Mikado w końcu w r.
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 467 I 451 kowaniu ludów Samojedzi nie będą stawieni jako odrębna gałęź
więcej podobnych podstron