scandjvutmp4601

62 Pionierzy wychowania przedszkolnego.

Froebel zużytkowuje ten materjał, nadając mu zastosowanie, podpatrzone w zabawach dziecięcych. Do swoich darów dodaje on szereg zajęć: lepienie, wyginanie, przerzy-. nanie, rysowanie, wyplatanie; dla starszych dzieci zaleca wyroby z tektury i wyplatanie koszyczków ze słomy.

Najcenniejszemi z tych zajęć są bezwątpienia: rysunki, wycinanie w związku z robótkami tekturowemi i modelowanie, dające szerokie ujście twórczym i odtwarzającym zdolnościom dziecka. Zajęcia owe są też zarazem środkami wierniejszego odtwarzania rzeczywistości, aniżeli wszelkie inne, nie wyłączając darów. Niemniej jednak nie są one i nie powinny być punktem wyjścia nauki o rzeczach : zgłębia się przyrodę żywą — oto założenie Froebla, niemal pomijane przy stosowaniu jego metody.

Zwracamy jeszcze uwagę na to, iż Froebel wskazuje głównie materjał, sprzyjający rozwojowi zdolności konstrukcyjnej. Nie należy stąd odrzucać zabawek gotowych; o lalce wspomina on z naciskiem w ogólnym planie darów; naczynia, wózki, zwierzęta i t. p. mają również właściwe miejsce i znaczenie w zabawie dzieci. Potrzeba tylko, aby zbytek szczegółów w obrobieniu nie krępował stosowania zabawki. Tak np. konik i wózek, nie połączone z sobą, budzą nieporównanie większe zajęcie, niż złączone, kiedy nie dają się rozdzielić bez zepsucia zabawki.

J. Strzemeska.

Od czasu twórcy „Wychowania Przedszkolnego“ niewiele się zmieniło: metoda jego nie jest w rozbieżności z nowemi kierunkami pedagogiki współczesnej.

Pogłębione zostały niektóre działy, wzbogacone i urozmaicone pomoce wychowawcze, zaś główna zasada została ta sama: