scandjvutmp1901

22 Pionierzy wychowania przedszkolnego.

swej natury, tak też w ogródku dziecięcym najszlachetniejsze rośliny — dzieci, te kiełki i członkowie ludzkości, winny otrzymywać wychowanie, wiodące ich ku zgodzie z samemi sobą, z Bogiem i przyrodą. Nie poprzestając na działalności praktycznej, Froebel przy pomocy druku zapoznaje ogół „z ogródkiem dziecięcym" i podstawowemi jego zasadami. Szereg prac, przedmiotowi temu poświęconych, które utworzyły później drugi tom jego pism: „Praxis des Kinder gartens^ ukazuje się, poczynając od roku 1832, w czasopiśmie „Sonnłags-Blaii“; prace te wyjaśniają ideę, nawołują do życia dla dzieci.

Jakoż nawoływania do szczerej ofiarnej miłości nie pozostają głosem na puszczy; opinja publiczna przechyla się stopniowo na stronę reformatora. Myśl „ogródka dziecięcego" przenika społeczeństwo, zakorzenia się w niem o tyle, że w r. 1840 Froebel uznaje za rzecz możliwą odwołanie się do narodu, proponując założenie ze składek publicznego „ogródka dziecięcego". Jakoż „ogródek" taki zostaje otwarty w dniu 400-letniego jubileuszu Gutenberga, a dziennikarstwo ówczesne oznajmia jednogłośnie, że ze wszystkich urządzeń, jakiemi naród niemiecki mógł uczcić pamięć jubilata, najgodniejszą jest instytucja Froebla, jako podwalina oświaty.

Zakład ten stawia sobie zadania o wiele rozleglejsze, niż pierwszy „ogródek dziecięcy". 1) Naprzód, jako szkoła wzorowa, ma on na celu zademonstrować, jakim winien być właściwy dozór nad dziećmi, cała związana z tern sprawa, jak rozwijać organizm, ćwiczyć zmysły i budzący się do życia rozum, uczucie i wolę. 2) Cel drugi polega na tern, żeby stał się on praktyczną szkołą dla osób, pragnących poznać teorję i praktykę wychowania początkowego, przygotowywać pomocnice dla matek, umiejętne