scandjvutmp4801

64 Pionierzy wychowania przedszkolnego.

Brak koordynacji ruchów, brak wytrwałości, niemożność skupienia uwagi, są to cechy wspólne zarówno wczesnego dzieciństwa, jak i anormalności. Wkrótce Montessori znalazła pole dla swych doświadczeń z zakresu pedagogji i psychologji dziecięcej i opracowała własną metodę wychowania dzieci w okresie wczesnego dzieciństwa. Polecono jej urządzenie i kierowanie ochronką dla dzieci robotników w nowozabudowanej a najuboższej dzielnicy Rzymu na placu św. Wawrzyńca. Pierwszą czynnością Montessori było wprowadzenie badania rozwoju fizycznego: stosowanie badań lekarskich, zawierających mierzenie, ważenie dzieci i wprowadzenie kartek, zawierających życiorysy dzieci. Zaprowadziła również zmiany w dotych-czasowem umeblowaniu ochron włoskich. Starodawne ciężkie ławki były zastąpione małemi stolikami z krzesełkami. Duże tablice na ścianach, na wysokości wzrostu dziecka, obrazy, kwiaty, akwarja, nadawały salom wygląd dbmu rodzinnego. Ochronkę swoją nazwala Montessori „Domem dziecięcym" — Casa dei Bambini.

Rodzice, oddając dziecko do tej ochronki, musieli przyjąć pewne zobowiązania, stosować się do przepisów, dotyczących czystości ciała i ubrania dzieci, oraz regularnego ich uczęszczania do zakładu. Przytem raz w tygodniu rodzice obowiązani byli porozumiewać się z wychowawczynią, aby z jednej strony poinformować się o sposobie zachowania się dziecka w ochronce, a z drugiej otrzymać niezbędne wskazówki do kierowania dzieckiem w domu. W ochronce nie stosowano ani nagród, ani kar. Dzieci, które przeszkadzały innym albo też nie słuchały napomnień, były na pewien czas odosobniane, musiały siedzieć w oddaleniu od swych kolegów.

Dzieci w domu dziecięcym miały zupełną swobodę,