Farmakoterapia - opracowanie pytań z podręcznika (rozdział 3)
- nie zależy od wiązania z białkami
w niewydolności wątroby zmniejszyć dawki tych leków
Grupa II [diazepam, fenytoina, tolbutamid, warfaryna, chlorpromazyna, ryfampicyna]
- eliminacja zależy od wydolności metabolicznej komórek wątroby
- zależy także od stopnia wiązania z białkami
- nie zależy od przepływu wątrobowego
w niewydolności wątroby zmniejszyć dawkę lub wydłużyć przedziały dawkowania na podstawie oznaczenia klirensu wolnej frakcji tych leków
Grupa III [propranolol, U do ka i na, petydyna, pentazocyna, morjina, nortryptylina]
- eliminacja zależy tylko od przepływu wątrobowego
- nie zależy od wydolności metabolicznej
- nie zależy od stopnia wiązania z białkami
w niektórych chorobach wątroby o ciężkim przebiegu zmniejsza się przepływ wątrobowy, przez co znacznie zwiększa się dostępność biologiczna leków grupy III (nie ulegają efektowi Iprzejścia). Należy znacznie zmniejszyć dawki.
Choroby wątroby w różny sposób wpływają na aktywność poszczególnych izoenzymów cytochromu P450. Najbardziej wrażliwy jest CYP3A. Leczenie należy rozpoczynać od małych dawek.
Ale(!!) - gdy podany lek jest metabolizowany w wątrobie do postaci aktywnej (1KA) - należy u chorych z niewydolnością wątroby zwiększyć dawki, aby uzyskać stężenie terapeutyczne.
Modyfikację dawkowania w chorobach wątroby oblicza sie na podstawie:
- stężenia bilirubiny w surowicy
- stężenia albumin w surowicy
- czasu protrombinowego
- obecności (i stopnia) lub braku wodobrzusza
- obecności (i stopnia) lub braku encefalopatii (metoda półilościowa Childa-Pugha)
Sposób modyfikacji dawkowania w niewydolności wątroby zależy od drogi podania leków:
:: gdy podanie doustne to wydłużamy przedziały dawkowania, ale nie zmniejszamy dawek;
:: gdy podanie pozajelitowe - zmniejszyć dawki i ewentualnie wydłużyć przędza! dawkowania.
5.
6.
7. Wpływ chorób nerek na metabolizm leków.
W nerkach zachodzi oksydacja, redukcja, hydroliza i sprzęganie niektórych leków. W chorobach nerek upośledzeniu ulegają procesy redukcji, hydrolizy i acetylacji (rodzaj sprzęgania). Stwierdzono:
- zwolnienie redukcji kortyzolu
- zwolnienie acetylacji izoniazydu, kwasu aminosalicylowego
- zahamowanie hydrolizy insuliny, prokainy, cefalotyny
Może dojść do kumulacji leków, trzeba zatem zmniejszyć dawki i wydłużyć przedziały dawkowania.
8. Wpływ innych chorób na metabolizm leków.
- nadczynność tarczycy - wzrost intensywności metabolicznej (zmniejszenie stężenia np. digoksyny i spadek jej okresu półtrwania);
- niedoczynność tarczycy - spadek aktywności enzymów;
- niewydolność krążenia - zmniejsza przepływ wątrobowy, a więc i metabolizm leków;
- gorączka - wzrost aktywności enzymów (wzrasta np szybkość biotransformacji digoksyny).
12