klsti481

509

ROZDZIAŁ 17. BDDOWSI

wspomnienie, a niekiedy i zabytki, poświadczające dawne belkowanie podłużne, złożone z jednego tylko bała. Na nim i na ścianach leżał pułap. W Karpatach (np. u Bojków w okolicy Skolego i t. d.) belek poprzecznych do dziś dnia nie bywa i pułap powszechnym zwyczajem spoczywa na jednej, rzadko na 2 lub 3 balach podłużnych (dr ag ar, gre-gar i t. p.). Podłużną belkę jako jedyną, nie licząc ścian, podporę pułapu, spotykamy również w niektórych okolicach południowej Małopolski, gdzie według Puszeta ma być jakoby wyrazem degeneracji belkowania, złożonego z belki podłużnej i poprzecznych. W ruskiej wsi Kulnie w Lubelskiem, a zapewne także

456. Wnętrze chałupy ze slupem, podpierającym pułap. Okolica m. Osiek nad Drawą, Slawonja {rysunek dotyczy wsi węgierskiej). A Magyar Nem-zeti Muzeum neprajzi osztalyanak ertesitoje, t. 12, r. 1011, str. 240, fig. 22.

we wsiach okolicznych, jedyna, niegdyś używana podłużna belka, podtrzymująca pułap, była w dawnych chatach podparta pionowym słupem, stojącym pośrodku izby (po-równ. wyżej).

J5am pułap bywa roz-maicie układany z desek, z żerdzi, okręconych kalo^ ną słomą, a tu i owdzie w starodawnych chałupach z grubych, na połowy rozdartych okrąglaków lub z cieńszych okrąglaków całkowitych (nierozdziera-ńych). Często też zwierzchu bywa potępiany gliną, wysypywany piaskiem i t. p.

527. Jaka jest geneza i dawność pułapu w różnych krajach północno-słowiańskich, nie wiemy. Na północnym wschodzie znany jest zapewne oddawna; dziś nietylko u Wielkorusów, lecz i u sąsia-