skanuj0195 bmp

196 CZĘŚĆ lit. System ochrony zdrowia w Polsce w dobie reformy

Z tego punktu odniesienia możemy wyróżnić szpitale dzienne, opieki krótko-, średnio- i długoterminowej. Kategorie szpitali wskazują zarówno na przyjęty proces diagnostyczno-terapeutyczny oraz pośrednio wyznaczają zakres leczenia, jakim określony szpital może się zajmować. Ponadto projekt zakłada ograniczanie okresu pobytu pacjenta, odpowiednio do stanu jego zdrowia, w szpitalu przystosowanym do udzielania odpowiednich usług medycznych.

Projektodawcy pragną w ten sposób przyspieszyć proces zmian zapewniający wykonywanie usług medycznych w jak najbardziej odpowiednich warunkach, w możliwie najkrótszym czasie, dla dobra pacjenta oraz racjonalizacji kosztów leczenia. W szczególności postulat ten odnosi się właśnie do szpitali.

Ustawa określa podstawowe obowiązki szpitala, których wykonanie przysługuje pacjentowi odpowiednio do stanu jego zdrowia oraz stosownie do wskazań lekarskich. Godny podkreślenia jest fakt, iż szpital może wykonywać również inne usługi na rzecz pacjentów, która to możliwość wynika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Przepis ten wydaje się być bardzo ważny w świetle przyszłej konkurencji o pacjenta, który będzie wybierał odpowiadającego mu świadczeniodawcę, kierując się nie tylko względami medycznymi.

Bardzo ważne postanowienie ustawy mówi, iż szpital nie może wykonywać usług w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. Wprowadzenie tego zakazu wynika z negatywnej oceny obecnej praktyki, w której pacjenci przyjmowani są w poradniach rodzinnych (przyszpitalnych), a następnie kierowani do macierzystego szpitala. Tak funkcjonująca struktura stanowi bardzo dobre zabezpieczenie interesów szpitali, nie stanowiąc równocześnie najlepszych warunków dostępu chorych do lekarzy specjalistów.

W dalszej części projektu doprecyzowane są procedury przyjęcia oraz wypisania pacjenta ze szpitala. Przy przyjęciu, uprawniony do tego lekarz zakłada pacjentowi kartę informacyjną leczenia szpitalnego, która wchodzi w skład dokumentacji medycznej w szpitalu. Godny podkreślenia jest przepis projektu, zgodnie z którym pacjent, który ze względu na stan zdrowia potrzebuje natychmiastowej szpitalnej usługi medycznej, nie może zostać pozostawiony sam sobie - szpital zobowiązany jest do zapewnienia pacjentowi leczenia w innym szpitalu (np. w drodze konsultacji powinien sprawdzić, czy inny szpital może udzielić określoną usługę medyczną i spowodować przyjęcie tam pacjenta).

Istotne novum wprowadzone zostało w artykule, który precyzuje sytuacje, w jakich zwłoki osoby, która zmarła w szpitalu, mogą być poddane sekcji. Należy zauważyć, iż jest to zamknięty katalog przypadków. Stanowi to odejście od dotychczasowych unormowań.

Narodową Sieć Szpitali tworzy się w celu realizacji ciążącego na władzy publicznej obowiązku zapewnienia dostępu do świadczeń zdrowotnych na odpowiednim poziomie i w odpowiednim zakresie. Narodowa sieć ma zapewnić utrzymanie