IMGg85 (2)

96 WSPIERANIE ROZWOJU DZIECI W PROCESIE WCZESNEJ EDUKACJI

twórcza. Występuje ona wtedy, kiedy działania dziecka powodują zmiany w otoczeniu. Bodźcami wywołującymi aktywność uczniów są informacje, im bogatsze i różnorodne, tym większe prawdopodobieństwo intensywnego rozwoju (Więckowski 1993).

Zdaniem Kujawińskiego twórczość można utożsamiać z „podejmowaną chętnie i uprawianą z zadowoleniem, opartą na własnych pomysłach i mniej lub bardziej świadomą celu osobistą działalnością ucznia, prowadzoną w poczuciu odpowiedzialności, stymulowaną zwłaszcza przez otwarte lub zamknięte zadania problemowe, zintegrowane z potrzebami dziecka i środowiska, której wynikiem jest tworzenie czegoś dla niego nowego i pożytecznego” (Kujawiński 1991, s. 48).

Kształtowanie twórczych postaw u uczniów jest postrzegane nie tylko jako zaspokajanie naturalnych postaw rozwojowych, ale także jako ważny składnik rozwijania ich kompetencji życiowych.

Aktywność twórcza może być rozpatrywana jako: „działanie, prowadzące do nowego i wartościowego wytworu, które jest uwarunkowane talentem i umiejętnościami, jako postawa twórcza, czyli otwarty stosunek do świata, który dynamizuje i uruchamia działania oraz jako właściwości umysłu, zwłaszcza myślenia (wrażliwość na problemy, płynność, giętkość, oryginalność myślenia), warunkujące wytwarzanie pomysłów rozwiązania problemów” (Długosz-Biłous 1999, s. 90).

H. Długosz-Biłous postuluje prowadzenie pracy wychowawczej, mającej na celu rozwijanie aktywności twórczej, kształcenie twórczych postaw, rozwijanie umiejętności interpersonalnych dzieci i młodzieży tak, aby miały możliwość stawania się podmiotem własnego życia, aby miały szanse autokreacji niezależnie od dominacji kształcenia specjalistycznego czy integracyjnego.

Zakres wolności współczesnych nauczycieli został formalnie poszerzony, a dokumenty wprowadzonej reformy i przepisy oświatowe proponują innowacyjność w pracy dydaktycznej kładąc tym samym nacisk na twórczy i wszechstronny rozwój ucznia (Wolman-Mazurkiewicz 2004). Od samych nauczycieli zależy więc, czy wykorzystają stworzone im możliwości do rozwoju dzieci i młodzieży drogą stymulowania ich twórczej aktywności.

Bibliografia

Barański Cz., (1998). W poszukiwaniu cech twórczego nauczyciela. Nowa Szkoła, nr 5. Denek K., (2000). Kształcenie nauczyciela w kontekście reformy systemu edukacji. W: R. Parzęcki, R. Cierzniewska (red.), Doświadczenie i prokreacja przyszłości w treściach pedagogicznego kształcenia nauczycieli. Bydgoszcz - Kraków: Wyd. Akademia Bydgoska.

Denek K., (2005). Kwalifikacje nauczycieli w społeczeństwie opartym na wiedzy. W: H. Moroz (red.), Rozwój zawodowy nauczyciela. Kraków: Wyd. „Impuls”.