page0210

208

rozczulona miłością macierzyńską', rzek'a królowi; „0 Panie! oddaj jej żyjące dziecię, błagom cię nie każ go zabijać.” Poezem król następujący' wydał wyrok: „Ta tu jest matką dziecięcia żyjącego, oddajcie jej.” I wszyscy Izraelici dowiedziawszy się o przenikliwej mądrości, z jaką król sprawę rozstrzygnął, przejęci zostali zadziwieniem i uszanowaniem, widząc, że Bóg natchnął króla mądrością rządzenia i wymierzania sprawiedliwości każdemu z poddanych swoich.

lifńiowa Saba. łtoąiaetwu Saiuntona.

Królowa Saba posłyszawszy o wielkiej sławie, jakiej nabył Salomon przez mądrość, którą Pan go natchnął, powzięła zamiar przekonania ■ się¹ osobiście o tern; przybywszy więc do Jerozolimy z licznym orszakiem i bogatym sprzętem, z wielbłądami obładowanemi wonnościami i niezliczoną ilością złota, oraz drogich kamieni, stawiła się przed królem Salomonem i zadała mu zapytania zawikłane i trudne zagadki. Salomon rozwiązał je wszystkie, i nie było nic takiego, czegoby król nie wiedział, i na coby nie udzielił zadowalających odpowiedzi. Królowa nie mogła się dosyć nadziwić, odeszła prawie od siebie ( jak mówi pismo) i rzekła do króla: „Nie chciałam dać wiary tern u, co mi opowiadano o rozmowach twoich i o mądrości twojej, dopóki naocznie o tein nip przekonałam się, i wyznaję, że ani połowy tego nie opowiedziano mi jak rzeczywiście jest. Twoja mądrość i postępowanie przewyższają wszystkie wieści, jakie mnie doszły o mądrości twojej Niech będzie błogosławiony Bóg twój, który cię- obsypał swoją łaską, i że ciebie ustanowił królem Izraela.” Dała potem królowi dwadzieścia talentów złota, mnóstwo