WA30879 I862 PRZEGLAD ARCHEOLOGJI7 I djvu

124

tak długo spotykamy te symbolikę a nawet przechodzi ona i do incunabułów.

§. 188. Róbmy dalej przegląd monumentów chrześciań-skich, żądając od nich tłumaczenia rozmaitych znaków, które gdzieindziej były niezawsze dla nas jasne. Widzimy anioła, klękającego z wyrazem uwielbienia w ruchu rąk, zwróconych ku kołu przekreślonemu szerokim krzyżem, co oczywiście ze względu na doskonale nam znaną treść postaci anioła musimy rozumieć, jako symbol wszechświata, w stworzeniu którego okazała się wszechmoc Boga (Biblioteca Laurentiana. Msc. XIII sc. 4. p. 25 Psatterium) (Fig. 363). Takież same przekreślone koła widzimy w wielkiej liczbie w rozmaitych rękopisach średniowiecza jak naprzykład w De civiłate Dei St„ Augustini (Bibl. Lament. Msc. X. se. p. 12 No 17) (Fig. 364). W innym rękopisie z XIII w. (Ambrasersaml. t. XX. a) 22. pag. 1. Psalterium) widzimy Boga tworzącego świat w formie ośmioramiennej kręcącej się gwiazdy, która zapewne chaos oznacza a pośrodku widzimy doskonale nam, jeszcze z Baktryi. znany symbol trójsłońca, oznaczający słońce w obrocie około ziemi (Fig. 36B). W tymże rękopisie tuż obok widzimy słońce przedstawione w formie koła. do wnętrza którego wpisaną jest pięciopromienna gwiazda z wykręconemi w biegu ramionami (Fig. 366). Pod symbol trójsłońca daje się z łatwością podłożyć pojęcie Trójcy sw. i oto widzimy Ją przedstawioną w jednej głowie z trzema oczyma ugrupowanemi w formie trójsłońca (Patrz Fig. 352). Tu należy postać J. Chrystusa ze stopami opartemi na dwóch ognistych, sześciopromiennych kołach a wrysowana do trzeciego takiegoż koła wydłużonego w mandorlę (Fig. 367). (Bibliot. Ces. w Wiedniu. Eug. fol. 2. XIII s. 2 i-6. L. Danieli pg. 170). Widzimy również Trójcę św. w jednej głowie z trzema ustami, trzema nosami i czterema oczyma, umieszczoną na trójkącie z kręgów z napisami: Pater, Filius, Spiritus St. (Fig. 368) (Didron. op. cit. 141 XVI w.) W XIV w. malarz Bicci di Lorenzo ma za godło doskonale nam znaną z Baktrii (§. 82) trójsłoneczną pyramidę z wysokim krzyżem na szczycie. (Palazzo Uff ci No 45 albo 18).