WA30879 I862 PRZEGLAD ARCHEOLOGJI5 I djvu

182

ten proces jest możebny. Jeszcze jedna fala przychodzi ze Wschodu, odpowiednia nowej tam organizacyi państwowej i wojennej — pochody Persów uderzają na Grecyę. Gdyby Grecya pod tym naciskiem runęła, toby potrzeba było parę set lat, by mogła się uspokoić i rozpocząć na nowo rozwój swojej rodzimej cywilizacji.

O tych wszystkich dziejach te fale, które poszły na Północ brzegami Dunaju i jego dopływów od Północy a potem brzegami Renu i jego dopływów z Zachodu aż po brzegi Atlantyku, nie wiedziały nic — na nich to żadnego wpływu nie wywarło — one zostały prymitywnemi i tern się tłumaczy to uderzające podobieństwo, niemal tożsamość, jaką widzimy między symboliką Gallów, Britów, Skandynawów a symboliką dolnych warstw Hisarliku i Baktryi — podobieństwo na przestrzeni tysiąca mil i tysięcy lat — pomiędzy ludami, które napewno pojęcia o sobie nie miały. Tem się tłumaczy symbolika garncarska i wielkonocna u Słowian do dziś zachowana. (Porówn. Żmigrodzki M. Die Mutter bei dem Yóllcern des arischen Stammes 1886. Einleitung).

Jeżeli przypuścimy, że Aryowie wychodzą ze Skandynawii lub z okolic nad Bałtykiem, to musimy ich z tej pra-ojczyzny prowadzić na Anglję, Gallję, Iberję, Italię do Hellady i na Hisarlik. Prostą drogą, tak doskonale znaną późniejszym Skandynawom, Waregom, po Wołchowi i Dnieprze prowadzić nie możemy, bo właśnie na tej drodze od Bałtyku aż po Pry-peć spotykamy zaledwo parę okazów naszej symboliki (§. 226).

Oto jest kilka faktów i kilka myśli, które, jak sądzę, nie są bez wartości w sprawie dośledzenia ojczyzny naszych praojców, kilka myśli wysnutych jedynie z przeglądu monumentów, unikając z zasady wszelkiego rachowania się z dowodami, postawionymi przez oba przeciwne stronnictwa Aryów wschodnich i zachodnich.