WA30879 I862 PRZEGLAD ARCHEOLOGJIH I djvu

uwagę, dotyczącą naszej symboliki. W tym kraju po raz pierwszy spotykamy w niej drapieżne zwierzę, głowę lwa okoloną promieniami, jako obraz słońca. Spotykamy nadto bardzo charakterystyczne pólswastiki czyli dyady. (Fig. 145—149j.

EGIPT.

§. 71. Nim posuniemy się dalej na wschód, rzućmy okiem na kraje, w których spotykamy wprawdzie naszą symbolikę, ale w ułamkach, widocznie obcego pochodzenia i najczęściej późnej daty. O systemie mowy być nie może, ale przegląd musi być zrobiony, bowiem i tam spotykamy często okazy niezwykłego charakteru.

Przedewszystkiem popatrzmy na Egipt, który w naszem studyum należy zarówno do Wschodu i Zachodu, a to od najdawniejszej, być może, epoki aż do czasów zupełnie historycznych. Najbardziej jawnie widzimy naszą symbolikę w wykopaliskach Naukratis (Flinder - Pełrie. Ihird sixt memoir of the Egipt Exploration) ale te wszystkie swastiki noszą już charakter za bardzo ornamentacyjny. Formy zaś waz, na których je widzimy są bardzo zbliżone do archaicznych Grecyi, aczkolwiek jednę odnoszą aż do 12 dynastyi (Goodyear. Grammar of the Lotus pl. 30. Fig. 2 and 10 pg. 356). W każdym razie same formy bardzo urozmaicone świadczą przeciw ich pierwotności.

Nie można pominąć dwóch symbolów Egiptu i chociaż jeszcze braknie podstawy na wykazanie ich pochodzenia, to jednak trzeba koniecznie zapisać parę uwag porównawczych, które być może w przyszłości staną się nadatnym materya-łem. Zwróćmy na to uwagę, że oba te symbole: klucz życia i dysk słoneczny skrzydlaty, stają przed nami w Egipcie w formie (Fig. 149, 150) już tak rozwiniętej, a nadto bez żadnych zapowiedzi, jak również bez żadnego pokrewnego otoczenia, że trudno nie widzieć w nich rzeczy importowanych. Goblet d’Alviella wyprowadza je wcale przekonująco z zachodniej Azyi. (La migration des symboles. Pwis. 1801, p. 226₇ 251).