23742 ksiega8

200

cinku lędźwiowym, dzięki napięciu mięśni grzbietu odcinka piersiowego, zostaje sprowadzony nad płaszczyznę podparcia. Pion wyprowadzony z guzowatości potylicznej zewnętrzna „przecina" szczyt kifozy i pośladki. Przypadek pierwszy nie jest właściwie typową łupcrlor dozą, a raczej wychyleniem tułowia w tył. Często jednak tak właśnie jest klasyfikowany. Hi perłordozę stwierdza się także w chorobach mięśni, np: dystrofia typu Duchcnnc, zapalenie wiclomięśniowe. Może ono także towarzyszyć dyskopatiom połączenia lędźwiowo-

Ryc. 83. Ustawienie miednicy w reakcji na napięcie emocjonalne: a • ustawienie normalna - miednica rozluźniona, b - miednica odwiedziona do tylu. c - miednica zablokowana w pozycji wypchniętej do przodu (wg kowana)

krzyżowego Stosowana w tych przypadkach terapia uzależniona jest ściśle od dokładnego rozpoznania, bowiem hipcrlordoza jest zwykle zjawiskiem wtórnym Przyczyną pleców wklęsłych nabytych mogą być również wady wzroku oraz czynniki psychogenne Unieruchomienie miednicy w pozycji odchylonej do tyłu wskazuje na tłumienie uczuć seksualnych. Takie ustawienie miednicy spotyka się częściej u kobiet. U mężczyzn częstszym zaburzeniem jest nadmierne wysuwanie miednicy w przód, które wyraża pseudoagresję. Ody miednica jest wysunięta w przód wówczas plecy są zaokrąglone. Jeżeli człowiek często utrzymuje taką pozycję świadczy to o tym, że był „źle" traktowany. Każda forma fizycznego znęcania się podkopuje naturalną pewność siebie danej osoby, czyniąc ją bojaźliwą i uległą (ryc. 83).

6.2.2. Lokalizacja pleców wklęsłych

Ze względu na lokalizację zmian wyróżniamy: hipcrlordozę lędźwiową, lordozę lędźwiową bez zwiększenia przodopochylcniu miednicy, lordozę niską krótką, lordozę wysoką długą i hipcrlordozę z niewydolnością mięśni grzbietu i brzucha Hipcrlordoza lędźwiowa

Hipcrlordoza lędźwiowa to nadmierne uwypuklenie fizjologicznej krzywizny lędźwiowej, mające tendencję do kompensacji kręgosłupa, szczególnie w odcinku piersiowym. Ilipcrlor-dozic lędźwiowej towarzyszy najczęściej zwiększone przodopochylcnic miednicy. Sylwclkę z. boku charakteryzuje zaznaczone wygięcie lordozy lędźwiowej, brzuch wypięty i uwypuklające się pośladki. Charakteryzująca tę wadę dyslonia mięśniowa polega na rozciągnięciu i osia biemu mięśni pośladkowych wielkich i kulszowo-golcnlowych oraz mięśni brzucha,

zwłaszcza podpępkowej czfki mienia prostego brzucha ‘.admsoTue napięte » pnrycp zbliżenia przyczepów są mięśnie biodrowo-lędźwiowe. czworoboczne lędźwi, proste ada prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego (ryc. H4|

Korekcja hiperlordozy lędźwiowej

(■■baorkjaMią)

Zasadniczym celem terapii w tej wadzie jest wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ciała na podstawie przywróconych prawidłowych warunków anatomicznych, ze szczególnym uwzględnieniem ukształtowania lędźwiowego odcinka kręgosłupa i ustawienia miednicy.

W korekcji wad postawy ciała należy uwzględnić pięć sfer. neurologiczna, kostno-stawową,    więzadiowo-

mięśniowową, środowiskową i cmo-cjonalno-wolicjonalną. Dlatego postępów sme korekcyjne w plecach wklęsłych powinno obejmować: uświadomienie osobie i jej najbliższym obecności wady i wynikający ch z lego zagrożeń", ustalenie i zapewnienie optymalnych warunków środowiskowych . rozh;mianie, wyrabianie świadomości w łasnego ciała i przywracanie równowagi emocjonalnej".

• Ćwiczenia rozciągające mięśnie przykurczone

Tendencja do przenoszenia ruchu na odcinki sąsiednie wymaga, aby kotyginąc wkuł lędźwiowy, zapewnić odpowiednią stabilizację miednicy we właściwym ustawieniu i odwrotnie, w korygowaniu ustawienia miednicy należy zapewnić odpowiednie ułożenie i ustalane odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Do mięśni nadmiernie napiętych należą, biodrowa lędźwiowe, proste uda. prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego i czworoboczne lędźwi Zalecane są ćwiczenia w niepełnym skurczu i pełnym rozciągnięciu. Do rozciągania aśęśo stosujemy inttoi/ę napiąć■ razlużnić-rozciąpnąć z hamowaniem autogemym ^ XRRHA i ¹¹ Punki len |eM wspólny dla wszystkich wad posuwy i zosul omówiony w rozdziale 6 I ffcej -«> t**