262 CZĘŚĆ 3. ZARZĄDZANIE TURYSTYKA A ŚRODOWISKO
Strefy ogólnodostępne
Obszary otwarte dla różnych form rekreacji i działalności komercyjnej niezagrażających w dłuższej perspektywie równowadze miejscowego ekosystemu.
Strefa ogólnodostępna A
Strefa o najmniejszych ograniczeniach, w której dozwolona jest wszelka racjonalna działalność łącznie z transportem wodnym i trałowaniem. Do zabronionych czynności należy wydobywanie ropy naftowej i innych kopalin oraz łowienie ryb na oścień w celach komercyjnych lub z użyciem aparatu tlenowego.
Strefa ogólnodostępna B
Strefa dostępna dla większości form rekreacji i działalności komercyjnej, z wyjątkiem trałowania, masowego transportu wodnego oraz czynności zabronionych w strefie ogólnodostępnej A.
Strefa buforowa
Strefa otaczająca obszary chronione parku i umożliwiająca ich oglądanie. W strefie lej jest dozwolone łowienie makreli (na wędy ciągnione) na akwenach sąsiadujących z rafami leżącymi w strefie parku narodowego.
Strefa buforowa morskiego parku narodowego
Pas o średniej szerokości 500 m, w którym jest dozwolone łowienie gatunków pelagicznych (na wędy ciągnione) wokół raf objętych całkowitym zakazem połowów. Łowienie na wędy ciągnione uznaje się za niegroźne dla fauny pelagicznej wymagającej ochrony.
Strefa parku narodowego
Obejmuje obszary chronione parku o wysokiej wartości przyrodniczej; obowiązuje zasada „popatrz, ale niczego nie zabieraj".
Strefa parku narodowego A
Strefa dostępna w celach rekreacyjnych i poznawczych, przy ograniczonych możliwościach łowienia ryb na haczyk. Dopuszczalna jest tylko jedna żyłka i jeden haczyk na osobę (przy łowieniu gatunków pelagicznych na wędy ciągnione można korzystać z kilku żyłek). Zabronione są wszystkie czynności niedozwolone w strefie ogólnodostępnej B. a także łowienie na oścień i zbieranie czegokolwiek.
Strefa parku narodowego B
Strefa umożliwiająca podziwianie atrakcji przyrodniczych w stosunkowo nienaruszonym stanie - zgodnie z zasadą „popatrz, ale niczego nic zabieraj”. Zabronione są łowienie ryb oraz wszelka działalność uszczuplająca naturalne zasoby.
Strefa ochrony siedliska
Strefa obejmująca obszary parku, w których obowiązuje zakaz trałowania, ale dopuszczalne są różne formy rekreacji i działalności komercyjnej.
Strefa ochrony estuarium
Strefa, w której są dozwolone różne formy rekreacji i działalności komercyjnej, pod warunkiem że nie zagrażają miejscowej roślinności i nic zakłócają ruchów wody spowodowanych pływami morskimi.
Strefa badań naukowych
Strefa dostępna wyłącznie dla osób prowadzących badania naukowe. Zabronione jest prowadzenie innej działalności.
Strefa rezerwatu
Obszar utrzymywany w stanic pierwotnym. Wstęp do tej strefy jest zabroniony z wyjątkiem sytuacji awaryjnych oraz badań naukowych (po uzyskaniu zezwolenia), których nie można przeprowadzić gdzie indziej.
1. Do jakiego stopnia wysokie ceny wstępu stanowią skuteczną metodę ograniczania liczby zwiedzających?
2. W jaki sposób można wykorzystać tablice informacyjne do ukierunkowania przepływu zwiedzających?
3. Do jakiego stopnia ograniczanie liczby miejsc parkingowych jest skutecznym narzędziem zarządzania obszarem turystycznym?