442 Blend er. Kompendium
Rysunek 11.38. Domyślnie kozdy punkt krzywej posiada lakę sarnę wartość wejściową (oś X). jak i wyjściową (oś Y), co doskonale ukazuje przykład A (X1=Y1); w przypadku przesunięcia jakiegokolwiek z nich w pionie wartość wejściowa X1 (SOprocentowa jasnośćI przyjmuje nową wartość Y2. co w praktyce oznacza obniżenie wartości (czytaj — przyciemnienie) wszystkich trzech kanałów fi. C i Bo określoną liczbę i przekazanie takiego parametru do gniazda wyjściowego Color
modyfikacji wymaga jednak znajomości sposobów wyliczania kolorów heksade-cymalnych, a więc takich, których nasycenie określa się w przedziale od 0 do :
O ile bowiem zmiana kształtu krzywej R,G i B skutkuje przyciemnieniem bądź rozjaśnieniem jednej z trzech podstawowych barw i jest stosunkowo łatwa do opanowania, o tyle dużo większej ostrożności i wiedzy wymaga przeprowadzenie jakichkolwiek operacji na nich wszystkich jednocześnie (Combrned).
Dla ułatwienia edycji programiści udostępnili nam niewielki pasek narzędzi tuż obok omówionych juz ikon typów krzywych (rysunek 11.39), za pomocą którego możemy między innymi powiększyć (plus) lub pomniejszyć (minus) widok w okienku RGB CuruaNade. W przypadku potrzeby skasowania poszczególnych węzłów wystarczy je wskazać (lewym przyciskiem myszy) po czym skorzystać z ikony K
Rysunek 11.39.
Podręczny zestaw narzędzi do edycji krzywych
Ikona ■ otwiera przed nami dostęp do trzech suwaków dipping, pozwalających na ograniczenie zasięgu cdyqi krzywej do określonego obszaru lub wartości (rysunek 11.40). Aby wprowadzone ustawienia stały się granicami, poza które niemożliwe będzie przeciągnięcie aktywnego węzła, należy dodatkowo wcisnąć przycisk UseOipping, przyciemniający celem lepszej orientacji „zakazane” tereny.
Ostatnia z ikon — Toals, przedstawiająca klucz francuski H, skrywa kolejne opqe, pomocne zarówno w edycji, jak i porządkowaniu całego wykresu (rysunek 11.41).
Rysunek 11.40.
RozdzkU 11. ♦ System Notes
443
R*ł« v',#w v«tor H«noJe Aulo Handle Rrtel Curve
Domyślny obszar edycji krzywej [ 1) ograniczony funkc/ę Use Clipping 12)
Rysunek 11.41.
Funkcje dostępne zo pośrednictwem ikony Toois
Tryby Vettor Handle i Aida Handle pełnią role analogiczne do tych, które poznaliśmy w czasie lektury rozdziału trzeciego, „Edit Modę", a więc ustalają rodzaj dźwigni dla edytowanego węzła (zmuszając krzywą do ostrych lub łagodnych przejść pomiędzy kolejnymi węzłami). Opcje Razi z kolei przywracają domyślne ustawienia widoku wykresu (Wir) oraz kształtu krzywej (Citnjc), umożliwiając de facto rozpoczęcie naszej pracy od początku.
RGB Cuma Node pozwala nam me tylko na dowolną zmianę poszczególnych barw naszego materiału (rysunek 11.42), ale i generowanie czarno-białych masek z kolorowych tekstur, co w praktyce oznacza możliwość drobnego retuszu obrazów typu Image.
Rysunek 11.42.
Odwrócenie kierunku krzywej symuluje efekt negatywu
Dzięki umieszczonym na poziomie Yeetor ogniwom Nodes zyskujmy możliwość całkowitej kontroli nad sposobem przekazania informacii dotyczącej miejsca tworzenia odbić czy położenia tekstur na powierzchni obiektu (rysunek 11.43).
Normal Nade pozwala nam ustalić kierunek wektora Nonrnddzięki zmianie położenia znajdujące! się w jego oknie sfery bądź tez wygenerować tzw. punkt Dul (rysunek 11.44).